Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥΝΟΥ

 

Κάνω σουλάτσο στο ίντερνετ. Από την πρώτη πρώτη κιόλας στιγμή μπαίνεις στο σύμπαν του χάους, κι αυτό δεν είναι το χειρότερο. Είσαι στη διάσταση του κενού, του τίποτα και δεν το αντιλαμβάνεσαι. Καταστρόφ. Δεν πας πουθενά, οδηγήσαι όπου σε πάνε, ο ένας τίτλος δίπλα στον άλλον. Το ένα θέμα, ας το πούμε πολιτικό, κοινωνικό, καπάκι μ' ένα άλλο, που είναι, ας το πούμε αθλητικό, κινηματογραφικό, οικονομικό. Άψυχα γραμμένα, σερβιρισμένα όλα κουτουρού μπουγάτσα, σημαντικά κι ασήμαντα, ενδιαφέροντα και αδιάφορα, ατέλειωτος σκουπιδότοπος, στο σωρό πολυχρησιμοποιημένες κονσέρβες.

 

Διαλέγεις και παίρνεις. Σουρτούκα γκόμενα γίνεσαι, γυρίζεις απ’ εδώ και απ’ εκεί, κάτι να ψαρέψεις μέσα στη σαβούρα. Και στα καλά τα μαγαζιά, που τα λένε μήντια. Βάλε πράμα να’ χει ο άλλος. Και όπου δαγκώσει. Τον τόνο ορίζει, πιο σωστά προστάζει η σκαρταδούρα πελατεία της πιάτσας που τρώει αμάσητο και με τη σέσουλα φαγητό που είναι μέρες εκτός ψυγείου. Το site του αποδυτηριάκια καταδικασμένο να παραμείνει κλαμπ, μπουτίκ, μακριά από τα τυποποιημένα προϊόντα στα σουπερμάρκετ, λες όλα είναι μιας αλυσίδας.

Διαδίκτυο. Ο ορισμός του περιττού. Του άχρηστου. Η απόλυτη ληστεία της ζωής του αλλουνού. Του κατακλέβει το χρόνο, δηλαδή τον εαυτό του, σακατεύοντας μαζί και το μυαλό του. Social media, σου λέει, και ο προχωρημένος Ζούκερμπεργκ ο Μάρκος βρήκε το κόλπο του facebook, και το γλυκό έδεσε.

 

Facebook, ιστοχώρος κοινωνικής δικτύωσης, λέει. Έσκασε μύτη το 2004, σα σήμερα στις 4 Φεβρουαρίου. Πανεύκολα συμφωνεί η επιστημονική κοινότητα στο συμπέρασμα: Το κόλπο είναι κατ' εξοχήν εθιστικό, όπως η κοκαίνη. Η δίχως μέτρο χρήση ενεργοποιεί τα ίδια εγκεφαλικά σημεία με τα οποία ''επικοινωνούν'' τα σκληρά ναρκωτικά. Πιο εύκολα κόβεται το τσιγάρο απ' αυτό το διαολόπραμα το Facebook.

Διαβαστε ακομα:

Η ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΠΑΜΕΛΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΜΕ ΤΗ... ΣΥΝΤΑΓΗ