ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ
Διαβάζεις κάτι, και δεν σ' αρέσει. Καμιά αντίρρηση. Ακούς κάτι και το θεωρείς ανόητο, γελοίο. Επόμενο, διότι είσαι άτομο με άποψη. Ή αντίδραση σου παραπέμπει σε άτομο φυσιολογικό. Ισορροπημένο. Κάτι το γουστάρεις, κάτι να σε ανακατώνει. Γιατί, όμως, εκδηλώνεις τη διαφωνία σου, πως το τάδε και το δείνα δεν είναι σωστό. Καθόλου φρόνιμο αυτό. Να βγάζεις θυμό για τη μαλακία του μαλάκα..
Μιλάμε για την αποθέωση της γελοιοποίησης της δημοκρατίας. Της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών κι άλλες τέτοιες παπαριές. Αυτό είναι το φαινόμενο ''της ελεύθερης μαλακίας'', όπως έτσι χαρακτήρισε ο αποδυτηριάκιας την εμφάνιση της ελεύθερης ραδιοφωνίας, από τα τέλη της δεκαετίας του '80.
Αμολάει τη μαλακία του ο μαλάκας εκπομπάρχης από το ραδιόφωνο. Σε δημοκρατία έχει ο δικός σου κάθε δικαίωμά να είναι μαλάκας. Δημοσίως και επισήμως, με την άδεια του εσουρού. Το αυτό, να είναι μαλάκες, όσοι τον ακούνε. Εσύ, όμως, που δεν είσαι μαλάκας, γιατί μπαίνεις στο παιχνίδι τους; Αυτή είναι η κουβέντα μας, αγαπητέ.
Άστους να ζούνε στον κόσμο της ομαδικής τους μαλακίας, όσοι κρατάνε μικρόφωνο και από κοντά η πελατεία τους, οι ακροατές τους. Εσύ, ο μη μαλάκας, ο έχων άποψη, υγεία, ισορροπία, γιατί κάνεις και την προσωπική σου ...παρέμβαση, το δικό σου σχόλιό; Αντιληπτό και στο έσχατο πράσο πως δεν βγαίνει τίποτα να πας κόντρα σ' ένα γκέτο μαλακίας. Γιατί εκτίθεσαι, λοιπόν.
Εγώ θα σου πω γιατί. Επειδή στο βάθος κι εσύ είσαι καπετάν μαλάκας. Κι αν δεν σ' ενοχλεί ο αποδυτηριάκιας, ο οποίος σε συλλαμβάνει για καπετάν μαλάκα, για αρχιμαλάκα, τότε ψάξου. Αυτό θα είναι το καλύτερό σου.
Διαβαστε ακομα: