ΚΩΜΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣ

Κάθε χρόνο η ίδια δουλειά. Αυτό κάνουν τα κανάλια τα Πάσχα. Γιατί, όχι; Το ίδιο κάνουν και οι εκκλησίες, για να είμαστε δίκαιοι. Πάσχα; Αμολάνε ταινίες με θέμα θρησκευτικό, πασχαλινό και καθαρίζουν. Είναι μέσα στο πνεύμα των ημερών. Και τι βλέπεις; Να σου πω εγώ τι βλέπω. Κωμωδία. Μαϊμού κωμωδία. Κάτι τέτοιο. 

Παλιές ταινίες, ποιοτικές και της σέσουλας, αλλά και οι μεν και οι δε, της πλάκας. Ασόβαρες. Το μόνο αρνητικό ότι  δεν σου έρχονται τα γέλια. Βλέπεις τον Χριστό ή  κάποιο άλλο πρόσωπο του παραμυθιού, από το έργο της θρησκείας, να μιλάει σοβαρά και εσύ το όλο σκηνικό το παίρνεις στη πλάκα.

Τα κανάλια κάνουν τη δουλειά τους, την υποχρέωση τους. Και οι καλλιτέχνες που έλαβαν μέρος στην ταινία. Ο πιστός, όμως, πόσο περισσότερο θεούσα έγινε, μ' αυτές τις για μυαλά παιδικά ταινίες, αυτό είναι ένα ερώτημα.     

Ο ΔΙΚΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΜΟΡΦΙΑ