ΕΜΠΟΡΙΟ ΛΕΥΚΗΣ ΨΗΦΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΤΑΜΠΕΛΕΣ

Γιαούρτια ήθελα να ρίχνουν σ' αυτούς που αυτοαποκαλούνται κεντροαριστεροί. Να κάνουμε, λένε, τη μεγάλη κεντροαριστερά, γι' αυτό όλοι οι αριστεροί να έρθουν σ' εμάς. Και γιατί όλοι οι αριστεροί δεν φτιάχνουν τη μεγάλη αριστερά και θέλουν να φτιάξουν την κεντροαριστερά. Θα παίξουμε την κολοκυθιά; Γιατί, όχι. Ένα τέτοιο θέμα ταιριάζει μόνον για την κολοκυθιά.

Για σιγά, ρε. Τι θα πει Αριστερός, Αριστερά; Εγώ σου λέω ότι ο κόσμος, ο απλός κόσμος, στον οποίον απευθύνονται βέβαια, δεν γνωρίζει τι είναι. Άλλο ότι κάποιος αυτοαποκαλείται αριστερός. Όπως άλλος αυτοαποκαλείται κεντροαριστερός, κεντροδεξιός. Όπως άλλοι αποκαλούν άλλους ακροαριστερούς, ακροδεξιούς.

Παίζουν με τις ταμπέλες. Πουλάνε οι ταμπέλες. Αυτό, όμως, δεν είναι πολιτική. Δεν είναι πολιτικοποίηση. Είναι εμπόριο λευκής ψήφου. Δεν λένε ποιοι είναι πραγματικά και ζητάνε ψήφο από κόσμο που δεν ξέρει τι πραγματικά κρύβουν οι ταμπέλες.

Εγώ θα σου πω τι κρύβουν οι ταμπέλες. Τίποτα. Τι να κρύβει η ταμπέλα, η ομπρέλα, η φουστανέλλα.

Πέρα απ' αυτό. Γιατί ο κεντροαριστερός δεν πάει στα αριστερά; Γιατί ο κεντροαριστερός πάει προς το κέντρο και ο κεντρώος προς τα δεξιά. Γιατί στους αιώνες η κολυμπήθρα της αριστεράς παράγει στελέχη που ακολουθούν την πορεία προς το κέντρο, προς την κεντροδεξιά;

Για ταμπέλες ο λόγος, έτσι; Από την ταμπέλα της αριστεράς μετακινείται στις ταμπέλες προς τα δεξιά, πάντα. Γιατί; Μην τα λέω όλα εγώ.

Διαβάστε ακόμα:

Ο έρωτας είχε τσακίσει ψυχολογικά τον Ανδρέα