ΣΑ ΝΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΣΕ ΘΕΑΤΕΣ ΡΟΚ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ

Αυτός ο Μπόνο, ο πολύς τραγουδιστής των U2, την έχει δει κάργα στο λαϊκισμό και μέχρι σήμερα κανένας δεν του έβαλε πάγο. Για σιγά, ρε μεγάλε. Είσαι καλλιτέχνης και κάνεις κριτική στην Μέρκελ και στον κάθε πολιτικό από πλευράς καλλιτεχνικής. Είσαι ασόβαρος.

Όπως και θα ήταν ασόβαρη η Μέρκελ αν ζητούσε από τον κάθε τραγουδιστή και ποιητή και γενικά καλλιτεχνικό δημιουργό να λειτουργεί στη δουλειά του σαν τραπεζίτης, σαν υπουργός οικονομικών.

Ουδείς ποτέ τα έχει πει αυτά. Ποτέ. Κι αν τα πει δεν περνάνε στην πλατεία. Δεν κόβουν εισιτήρια. Δεν γεμίζουν γήπεδα.

Μπούκαρε στο συνέδριο του ευρωπαϊκού λαϊκού, δηλαδή δεξιού κόμματος ο Μπόνο και, υπό τους ήχους της μουσικής του, τους είπε τα εξής συνταρακτικά: “Η τρόικα μας πήδηξε στην Ιρλανδία αλλά ο γίγαντας ο ιρλανδικός λαός τα κατάφερε. Η Ευρώπη είναι ιδέα αλλά πρέπει να γίνει συναίσθημα”.

Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει στον αιώνα, όποιο κοινωνικό, πολιτικό σύστημα ισχύει. Λέω να επικρατήσει το... συναίσθημα κι όχι η σκοπιμότητα, η αξιοκρατία στην παραγωγική διαδικασία. Άλλο γράφω τραγούδια και μιλάω για αγάπη, για ισότητα, για ειρήνη, συναδέλφωση, αλληλεγγύη και άλλα τέτοια γλυκόλογα κι άλλο διαχειρίζομαι οικονομικά ένα δημόσιο ταμείο.

“Είπατε ότι η Ευρώπη έχει μια ψυχή, όμως στην Ευρώπη δεν δακρύζουν, όπως το κάνουν οι Αμερικανοί όταν μιλάνε για την πατρίδα τους. Θέλουμε μια πραγματική Ένωση της Ευρώπης, όχι γραφειοκρατική”. Είπε κι αυτά τα καλλιτεχνικά ο Μπόνο απευθυνόμενος στην Μέρκελ.

Τον καταχειροκρότησαν τον τραγουδιστή. Δεν του είπαν αυτό που σκεπτόντουσαν, δηλαδή ότι “Λες μαλακίες, Μπόνο, αυτά που λες δεν γίνονται, ούτε εσύ, ούτε κανείς άλλος μπορεί να τα εφαρμόσει”.

Διαβάστε ακόμα:

Αυτή η μουσική, όχι η γη, είναι δική μας