ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΤΖΟΓΟ ΤΗΣ Η ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑ

Ξέρεις τι σκέπτομαι; Από μια άποψη το να είσαι κομματόσκυλο έχει το ενδιαφέρον του. Είσαι σε μία διαρκή κινητικότητα, ρε παιδί μου. Και να θέλεις να ησυχάσεις, πού λέμε, δεν σ’αφήνουν τα “γεγονότα”. Αυτές οι κατασκευασμένες καταστάσεις, πού προκαλούν ένα ενδιαφέρον δημόσιο.

Τι θέλω να πω. Έχεις τις εκλογές κάθε τέσσερα χρόνια. Τι λες, ρε! Οι εκλογές ακόμα και αν τελικά γίνουν μετά από τέσσερα χρόνια “παίζουν” συνεχώς. Δεν είναι μαλάκες να κάνουν στο κόμμα κάποια σοβαρή δουλειά και να μη ζούν μονίμως σε “προεκλογικό” κλίμα.

Μετά είναι τα γκάλοπ που πλέον πέφτουν το ένα πίσω από το άλλο. Κάθε μήνα, κάθε  δύο εβδομάδες. Κι αυτά φτιάχνουν ατμόσφαιρα. Ύστερα είναι οι εκλογές  στους δήμους , στις περιφέρειες, και οι ευρωεκλογές. Έχει δουλειά το κόμμα. Με ποιους υποψήφιους θα παίζει μπάλλα, με ποια κόμματα θα συνεργαστεί σε κάποιους  δήμους.

Και λέει ο σοβαρός, ο σκεπτόμενος. Εγώ τι κερδίζω με την αναστάτωση πού παίζει στα κόμματα; Βιώνεις τον τζόγο του πράγματος. Προσπαθούν τα κόμματα να βελτιώσουν τα ποσοστά τους, όχι να κάνουν καλύτερη τη ζωή σου. Κι εσύ, σα θεατής, όχι σαν πολίτης, αν σε τραβάει το θέαμα έχεις με κάτι να κοροϊδέψεις την καθημερινότητά σου.

Διαβάστε ακόμα:

Το πήρε το «ποτάμι»