ΦΙΛΟΜΟΝΑΡΧΙΚΟΙ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΕΣ ΤΩΝ ΓΛΥΞΜΠΟΥΡΓΚ

Γιατί να μην είναι το τέλος της σημερινής Ελλάδος, έστω ο πάτος της, το πιο κάτω δεν γίνεται, όταν γίνεται λόγος για την “επιστροφή” των Γλύξμπουργκ. Να μας σώσει ένας βασιληάς.

Ένας πρώην, σα γνήσιος γαλαζοαίματος, με αίμα γαλάζιου χρώματος, όχι κόκκινο, όχι αριστερόστροφο, πάντα αισθάνεται νυν βασιληάς. Ο τίτλος είναι τίτλος.

Το φαιδρό του πράγματος, πέραν της ζοφερής πραγματικότητας στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, είναι η ροκ αντιφατικότητα να θέλουν δημοκρατικά εκλεγμένο μεσία οι μοναρχικοί. Πρόκειται για τραβεστί πολιτική στάση.

Ο κομουνιστής ψηφίζει κομουνιστή. Ο σοσιαλιστής τον σοσιαλιστή. Ο ακροδεξιός τον ακροδεξιό. Ο ευρωπαϊστής έναν φιλελεύθερο. Ο αναρχικός δεν ψηφίζει κανέναν, διαφορετικά είναι μαϊμού αναρχικός. Το ίδιο και ο φιλοβασιλικός, δεν ψηφίζει, τον έχει έτοιμο τον παίδαρο, το καμάρι του έθνους. Κληρονομικά.

Είναι γελοίο οι νοσταλγοί της βασιλείας να θέλουν άτομο της βασιλικής οικογενείας να μπει στη διαδικασία του κομματικού ανταγωνισμού. Δεν είναι νοσταλγοί της βασιλείας, είναι νεκροθάπτες της βασιλείας. Θέλουν έναν “βασιληά” με την κατάργηση του θεσμού της βασιλείας.

Διαβάστε ακόμα:

Βασιληάς εκλεγμένος πρωθυπουργός