ΞΥΛΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΟΥΛΙΓΚΑΝΟΥΣ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΙΚΟΥΣ

Επειδή γίνεται κουβέντα με τους Γλύξμπουργκ. Αν, δηλαδή, θα την κάνουν η, όχι. Χρόνια τώρα παίζει ένα τέτοιο σενάριο. Ότι ο Κωνσταντίνος  θα κατέβει στην πολιτική. Και έτσι η, αλλoιώς ο πρώην περνάει το μήνυμα. Εδώ είμαι, δεν σε ξεχνώ, μη με ξεχνάτε.

Και σήμερα παίζει η δουλειά με τον γιό του, τον Παύλο. Ότι αν γίνει κάτι μπροστινός θα είναι αυτός στο κόμμα. Υπ’ όψιν ότι οι βασιλικοί έχουν βαθιές ρίζες στην Ελλάδα.

Τι είχε γίνει στο δημοψήφισμα του 1974, όπου ο Καραμανλής του την έστησε του Κωνσταντίνου. Κι ο ένας Κωνσταντίνος την έφερε κανονικά στον άλλον Κωνσταντίνο.

Πέφτει η χούντα και την άλλη μέρα κιόλας έρχεται ο Καραμανλής χωρίς τον βασιληά. Άσε να πάω εγώ μόνος μου, εσύ μην έρθεις, εσύ έρχεσαι μετά από δύο η τρείς μέρες, όταν σε καλέσω, του λέει ο κουφός. Να φανεί ότι σε θέλω, επειδή ο κόσμος σε γουστάρει. Τόσο κορόϊδο ο Κοκός.

Και γίνεται το δημοψήφισμα πού στήθηκε και ήταν ένας θρίαμβος του πρώην βασιληά. Ένα δημοκρατικό δημοψήφισμα, όπου στην πραγματικότητα είχε απαγορευθεί  να κάνει προεκλογική εκστρατεία ο Κοκός. Μία-δύο φορές μίλησε στην τηλεόραση ενώ βρισκόταν εκτός έδρας, όχι στην Ελλάδα. Πως να ερχόταν στην Ελλάδα; Θα έτρωγε ξύλο, τόσο χουλιγκάνικο ήταν το κλίμα σε βάρος του.

Κι όμως! Σε αληθινά αντιδημοκρατικές συνθήκες  ο Κωνσταντίνος πήρε 31%! Τεράστιο ποσοστό, διότι τότε όποιος ψήφιζε “Ναι” στον βασιληά  ήταν προδότης, φασίστας, χουντικός, ανθέλληνας, ο ορισμός του αντιδημοκράτη.

Διαβάστε ακόμα:

Βασιλόπαιδο, το ομορφόπαιδο