ΠΩΣ ΘΑ ΦΘΑΣΕΙ Η ΝΤΟΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ
“Ακούμε όσους παράγουν, όχι τους γραφειοκράτες”. Αυτή τη χοντρομαλακία είπε ο κύριος Σταύρος Θεοδωράκης, αρχηγός του νέου κόμματος. Ο ορισμός του λαϊκισμού. Είμαι, σου λέει, με τους παραγωγούς, όχι με τους γραφειοκράτες. Τι κρίμα!
Ένας νέος άνθρωπος, ένας αφθαρτος πολιτικός, πριν πάρει το βάπτισμα πυρός στις προσεχείς ευρωεκλογές μας δείχνει με το πιο κραυγαλέο τρόπο πόσο της πεπατημένης κι αυτός είναι.
Έχω μια αχλαδιά και τρώω αχλάδια, για πάρτη μου. Αν το ρίξω στη μαζική και συστηματική παραγωγή, είτε παράγω αχλάδια και σαλιγκάρια, σώβρακα και κρασί, δεν έχω τύχη στην περίπτωση που αγνοήσω τον γραφειοκράτη, όπως και τον μεσάζοντα, άλλη κατηγορία, άλλο κομμάτι της παραγωγής, που έχει δυσφημιστεί.
Πώς θα φθάσει, ρε, η ντομάτα ή, το ξύδι στο ράφι του σούπερ μάρκετ; Είσαι αρχηγός κόμματος και μας λες ότι ενδιαφέρεσαι για την παραγωγή. Ε, πρώτα θα μιλήσεις με τον γραφειοκράτη και μετά με τον παραγωγό. Ο γραφειοκράτης είναι που θα σου πει πώς θα αξιοποιηθεί καλύτερα ο παραγωγός.
Αν λειτουργεί νοσηρά όλο το πακέτο των εργαζομένων που αποκαλούμε “γραφειοκράτες”, αυτό οφείλεται στο σύστημα με τις αρνητικές παρενέργειες στην παραγωγή.
Και το σύστημα δεν το ορίζουν ούτε οι τεχνοκράτες, ούτε οι γραφειοκράτες. Είναι οι πολιτικοί, δηλαδή οι εκπρόσωποι του λαού, που μια ζωή πουλάνε το παραμύθι ότι είμαστε με τους παραγωγούς κι όλοι οι άλλοι είναι γεννήματα του Διαβόλου.
Διαβάστε ακόμα: