ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ

Να φτιάξουμε, σου λένε, την κεντροαριστερά. Τόσο ξετσίπωτα παίζουν οι άνθρωποι, και μιλάμε τώρα για τους αυτοχαρακτηριζόμενους “προοδευτικούς”, δηλαδή τους ψευτοαριστερούς.

Δεν έχει κανένα νόημα να φτιάξεις έναν αριστερό, ένα κεντροαριστερό κόμμα αν δεν εφαρμόσεις τουλάχιστον τα μισά των μισών που υποτίθεται έχεις υιοθετήσει. Τι να σε κάνω όταν λες ότι είσαι δεξιό, κεντροδεξιό κόμμα και σαν κυβέρνηση δεν κάνεις πράξη, όχι απλά τις εξαγγελίες σου, αλλά τη δεξιά, την κεντροδεξιά σου πολιτική ταυτότητα.

Παρακάτω. Αλήθεια, τι είναι κεντροαριστερά; Κάτι ανάμεσα στην αριστερά και το κέντρο. Κάτι που είναι και αριστερά και κέντρο. Μάλιστα. Τι είναι αριστερά, όμως; Και τι είναι κέντρο.

Εγώ θα σου πω. Κι εδώ θα την τελειώσουμε την κουβέντα. Επειδή δεν έχει παρακάτω. Αριστερά, λοιπόν, όπως κεντροαριστερά, κεντροδεξιά, δεξιά, ακροδεξιά, όλα αυτά τα θολά και νεφελώδη είναι λέξεις. Ταμπέλες. Που πουλάνε, όμως.

Μόνον στην πολιτική πουλάει το brand “Αριστερός”, “Κεντροαριστερός”, “Αντιαριστερός”, “Αντιδεξιός”, “Ευρωπαϊστής’’,’’Φιλελεύθερος”. “Σοσιαλιστής”. Κατάστροφή για ένα brand στο εμπόριο να υπάρχει απόσταση της ποιότητας του προϊόντος από την εγκυρότητα της φίρμας του.

Κανένα πρόβλημα στην πολιτική. Ιδεολογίες και πολιτικά συστήματα που εξαθλίωσαν πληθυσμούς, που άφησαν πίσω χώρες, συνεχίζουν να πουλάνε. Κομουνισμός, σοσιαλισμός, εθνικοσοσιαλισμός, ναζισμός κ.α. Στην πολιτική δεν πεθαίνουν οι ταμπέλες. Στους αιώνες των αιώνων.

Διαβάστε ακόμα:

Μαρινάκης: Μπερλουσκόνι ο Θεοδωράκης