ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ
Πώς εξηγείται το φαινόμενο να πολυασχολούνται με το τι θα γίνει στην Δημαρ του συντρόφου Φώτη Κουβέλη. Έχω κάτι με το εν λόγω κόμμα; Τα ίδια θα είχα να πω για κάθε κόμμα που σε ευρωεκλογές μάλιστα συγκεντρώνει μονάχα ένα τα εκατό. Ποσοστό που αντιστοιχεί στο μισό τα εκατό αν γίνουν βουλευτικές εκλογές.
Επανέρχομαι. Επιχειρούμε μια ανάλυση που επόμενο είναι να εντυπωσιάζει: Γιατί τόσο χώρος, τόσο χρόνος, τόση επιθυμία σ’ όλη την πιάτσα για το μέλλον ενός κόμματος του 1,2%. Υπάρχουν 327 καθημερινοί σχολιογράφοι, τι θες να κάνουν; Θα βάλουν στο παιχνίδι και το έργο της Δημαρ. Δεκάδες εκπομπές στα ραδιόφωνα και τα κανάλια. Τι θες να παίζουν κάθε μέρα εκτός από το πουλί τους; Βαβούρα βλέπουν στο μαγαζί του κυρ- Φώτη κι εμείς εδώ είμαστε, λέγετε τι συμβαίνει.
Όχι, κύριοι. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχει και το μέτρο. Είναι προσβολή στη δημοκρατία να μη λαμβάνεται υπ’ όψιν το πώς εκφράζεται. Όταν, λοιπόν, ο κόσμος δίνει 1,2% σ’ ένα κόμμα, τότε είναι σα να λέει οι κύριοι να κατεβάσουν ρολά, δεν μας κάνουν. Εσύ, σα δημοσιογράφος, κριτικός, αναλυτής, ότι δηλώνεις, γιατί ασχολείσαι με κάτι ανύπαρκτο. Εγώ θα σου πω γιατί. Επειδή και εσύ είσαι ανύπαρκτος.
Αντί να δουν τι θα γίνει με την Ελλάδα την πέφτουν στους γραφικούς, στους Ψαριανούς επειδή πετάνε κάποια περίεργη ατάκα και κάνουν τον τζερτζελέ τους.
Διαβάστε ακόμα: