ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΗ Η ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ;
Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν κανόνες. Αλλοίμονο. Κι όταν κυκλοφορείς με το αυτοκίνητο στους δρόμους είσαι υποχρεωμένος να υπακούεις στον κώδικα. Αλλοίμονο. Διαφορετικά γουστάρεις μια κοινωνία μπουρδέλο.
Έτσι που λες. Κανόνες. Κώδικες. Νόμοι. Όχι να κλωτσάει τον αντίπαλο ο παίκτης. Η, να παίρνει τη μπάλλα με το χέρι. Να φεύγει από θέση οφσάϊντ. Να διαμαρτύρεται στον διαιτητή. Να καθυστερεί το παιχνίδι. Αλλοίμονο.
Στη Βουλή των Ελλήνων δεν υπάρχουν κίτρινες, κόκκινες κάρτες. Σα να περνάει κάποιος με το Ι.Χ. το κόκκινο φανάρι. Δεν μ’ ενδιαφέρει γιατί τσακωθήκανε πάλι ο βουλευτής Χρήστος Μαρκογιαννάκης και η βουλευτίνα Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μ’ ενδιαφέρει ότι πληρώνω δυο υπαλλήλους, τους δυο εν λόγω βουλευτές, οι οποίοι παρεκτρέπονται. Χωρίς συνέπειες. Χωρίς να τιμωρούνται. Χωρίς να αποκλείονται από το γήπεδο, θέλω να πω από τη Βουλή. Χωρίς να πληρώνουν πρόστιμο.
Δεν μ’ ενδιαφέρει επίσης ποιος έχει δίκηο από τους δυο, Μαρκογιαννάκης και Κωνσταντοπούλου. Με προσβάλλει, όμως, σαν ψηφοφόρο ή, όχι του Σύριζα, σίγουρα σαν πολίτη, να χαρακτηρίζει «τρελλή» μια βουλευτίνα ένας άλλος βουλευτής. Γιατί να δεχθώ ότι με εκπροσωπούν τρελλοί, διεστραμμένοι, παρανοϊκοί, μανιακοί, όσοι έχουν ανάγκη από ψυχίατρο, ψυχολόγο, τρελλογιατρό.
«Κατανοώ την ιδιαιτερότητα σου» είπε ο Μαρκογιαννάκης στην Κωνσταντοπούλου. Δηλαδή; Ότι είσαι μια περίπτωση αθεράπευτη. Για δέσιμο είσαι. Αυτό καταλαβαίνει ο καθένας. Ότι η κυρία έχει πρόβλημα, αδιόρθωτο. Γι’ αυτό συμπεριφέρεται κατά σύστημα σαν «υστερική». Ρωτάω. Είναι πράγματι «τρελλή» η κυρία. Αυτό εισπράττουμε από την κουβέντα του βουλευτή. Να μας διευκρινίσει ο ίδιος ο Μαρκογιαννάκης αν υπονοεί κάτι διαφορετικό σχετικά με την κυρία Κωνσταντοπούλου.
Διαβάστε ακόμα: