ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΔΙ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΟ ΑΠΟ ΠΙΣΩ
Εγώ δεν ήξερα τίποτα για τη λαμογιά του συζύγου μου, λέει η βουλευτίνα του Σύριζα. Ποιος να την πιστέψει, ακόμα και να λέει την αλήθεια. Ο απατεώνας σύζυγός της είναι κι όχι χθεσινός, τον γνωρίζει εδώ και 15 χρόνια, όπως λέει η ίδια. Κι αν δεν την πιστεύουν ότι ήταν κι αυτή στο κόλπο, δηλαδή ήξερε την κομπίνα του συζύγου αλλά έκανε το κορόιδο, δεν φταίει η ίδια.
Λέω ότι δεν φταίει η ίδια αν δεν την πιστεύουν όταν λέει Δεν ήξερα τίποτα για το φόνο, φταίει η ιδιότητά της. Ότι είναι πολιτικός, βουλευτίς. Τρελλαίνεται ο άλλος, έτσι όπως έχουν στριμώξει τα πράγματα, να μη μπορεί να τη βγάλει και να μαθαίνει ότι είχε εξαπατήσει τον Δήμο Κορυδαλλού ο άνδρας μιας αριστερής, μάλλον αριστερή πρέπει να 'ναι η κοπέλλα, αφού παίζει με τη Δημάρ.
Να σου πω κάτι. Αποδυτηριάκια διαβάζεις και το μαγαζί πουλάει βαρειές κουβέντες. Λοιπόν. Κομπίνες θα γίνονται πάντα. Παντού. Η αξιόπιστη κοινωνία, όσο και να προστατεύεται, όσο κι αν λειτουργεί προληπτικά, όλο και κάποιος σαν τον σύζυγο της κυρίας Γιαννακάκη, θα την κάνει τη ζημιά. Η σοβαρή, όμως, κοινωνία όταν τον ανακαλύψει τον ένοχο δεν τον χαϊδεύει, όπως εδώ στην Ελλάδα. Πέφτει ένα δάκτυλο, που αυτό δεν είναι χάδι στις κοινωνίες που δεν είναι ξευτυλισμένες.
Διαβάστε ακόμα: