ΡΟΚ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΙΚΙΣΜΟ
Όποιος έχει καθαρό μυαλό και δεν είναι κολλημένος με τις ταμπέλες της πολιτικής τρώει στη μάπα τα πιο εύκολα συμπεράσματα, όσα χαρίζει η διαδρομή του στρατηγού Χουάν Περόν. Ας περιοριστούμε μονάχα στα ξερά γεγονότα. Η απομυθοποίηση του μεσιανισμού, του κάθε σωτήρα του λαού και η γελοιοποίηση του δημοκρατικού φρονήματος των μαζών. Έχουμε και λέμε, λοιπόν.
Το 1943 ο Χουάν Περόν, που γεννήθηκε σα σήμερα, 8 Οκτωβρίου, το 1895, συμμετέχει σε πραξικόπημα, μ’ άλλους στρατιωτικούς συνωμότες και ανατρέπει την εκλεγμένη κυβέρνηση. Μετά από δύο χρόνια οι άλλοι χουντικοί τον χώσανε στη φυλακή, με συνέπεια να τον ηρωοποιήσουν στα μάτια του λαού.
Το άλλον χρόνο, το 1946, ο Χουάν κερδίζει τις εκλογές με 54% και εμφανίζεται ο φιλολαϊκός, ο με κοινωνικές ευαισθησίες και αποφασισμένος για μεταρρυθμίσεις κι άλλα τέτοια κωλομπαρίστικα λαϊκίστικα. Το να λες είμαι υπέρ του λαού και να κάνεις κρατικοποιήσεις ποια είναι το όφελος όταν ρίχνεις έξω το δημόσιο ταμείο; Όταν ο λαός πεινάει περισσότερο.
Το 1951 ο Περόν ξανακερδίζει τις εκλογές με 64% κι ένα χρόνο μετά πεθαίνει η Εβίτα, η δεύτερη σύζυγος του, ψευτοηθοποιός, ψευτοτραγουδίστρια που κι αυτή έγινε λατρεμένη από τον κόσμο. Το Βατικανό τον αφορίζει και το 1955 ο Περόν ανατρέπεται από τον στρατό.
Έτσι γίνεται στην Αργεντινή, κι όχι μόνον σ’ αυτή τη χώρα. Ο λαός εκλέγει, ο στρατός και στηρίζει τον κυβερνήτη και τον ξηλώνει. Ο Περόν μεταναστεύει στην Ισπανία, έχει ήδη παντρευτεί μια πρώην χορεύτρια, την Ιζαμπέλ, όπως χορεύτρια ήταν και η πρώτη του σύζυγος, η Αουρέλια.
Το 1971 η χούντα της Αργεντινής δεν πατάει καλά, επιτρέπουν στον Χουάν Περόν να επιστρέψει και στις εκλογές του 1973 εκλέγεται πάλι πρόεδρος της χώρας, με αντιπρόεδρο την Ιζαμπέλα. Πεθαίνει μετά από 9 μήνες, το 1974 και στη θέση του κυβερνάει η τρίτη σύζυγος.
Κατά τα άλλα, ο Περόν θεωρείται μεγάλος ηγέτης, και πολύ φιλολαϊκός, άλλο ότι επί κυβερνήσεως του το καθεστώς λίγο διέφερε από δικτατορία.
Διαβάστε ακόμα: