ΓΗΠΕΔΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΣΤΙΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΔΩΡΟΔΟΚΙΕΣ
Ο μαλάκας ο φίλαθλος βρίζει τον διαιτητή, το πουλημένο τομάρι, που τα έχει αρπάξει από τον πρόεδρο της αντίπαλης ομάδας. Φοβερό, ε; Να φωνάζει ο οπαδός από την εξέδρα “Ένα, δύο, τρία, γαμιέται η διαιτησία” επειδή θαρρεί ότι ο διαιτητής τα πήρε. Φοβερό, ε; Μιλάμε για Αποκάλυψη Τώρα. Τα μπινελίκια πέφτουν στο κοράκι κι όχι σ' αυτόν που τον δωροδόκησε. Σ' αυτόν που υποπτεύονται οι αγνοί φίλαθλοι ότι έκαμψε την ηθική του διαιτητή.
Το ίδιο και αυτός ο περίεργος Σκουρλέτης του Σύριζα. Δεν λέω ότι είναι απατεωνάκος, όμως από φάτσα ο δικός σου κάνει μπαμ ότι είναι πονηρός. Αυτός, λοιπόν, ο Σκουρλέτης, γεμάτος από αριστερά και πολιτικοποίηση το παίζει ποδοσφαιρική εξέδρα.
Έριξε, που λες, τη ρουκέτα ότι κάποιοι, ποιοι, άστο, επιχειρηματίες, λαδώνουν κάποιους, ποιους, άστο, βουλευτές και τα λέει έτσι ο Σκουρλέτης σα να αξίζουν το ανάθεμα αυτοί που τα χώνουν. Δεν κατάλαβα. Γιατί να είναι λιγώτερο ένοχοι αυτοί που τα παίρνουν απ' εκείνους που τα σπρώχνουν;
Το αδίκημα της δωροδοκίας είναι ντουμπλου-φας. Δεν υπάρχει αν κάποιος τα δίνει και ο άλλος δεν τα πάρει. Υπάρχει, δηλαδή, με την έννοια όχι της δωροδοκίας, αλλά της απόπειρας δωροδοκίας. Γι' αυτό ο νομοθέτης δεν ξεχωρίζει τη δωροδοκία από την απόπειρα. Προσπάθησες να δωροδοκήσεις, είναι σα να δωροδόκησες.
Αν, όμως, τελεστεί η πράξη της δωροδοκίας η ευθύνη βαρύνει και τις δυο πλευρές. Και πολύ περισσότερο στην περίπτωσή μας τους επιχειρηματίες που τα δινουν. Δεν φταίνε τόσο οι βουλευτές, που τα πήραν, αν τα πήραν, εκτός κι αν είναι εκείνοι που τα ζητάνε. Ο Σκουρλέτης, όμως, αγνοεί τους βουλευτές και τα βάζει με τους επιχειρηματίες.
Διαβάστε ακόμα: