ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΙ ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΧΕΡΙ

Πηγή: Fosphotos
 

Το Ποτάμι θα μπει στη Βουλή, σύμφωνα με τις προβλέψεις. Έτσι δείχνει το πράμα. Και οι αναλυτές των δημοσκοπήσεων καταγραφούν τις τάσεις των μετακινήσεων των ψηφοφόρων προς το κόμμα του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη. Τσουρνέβει τόση δύναμη εκλογική από την Δημάρ, τόση από το ΠΑΣΟΚ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Ερώτηση. Γιατί ο ψηφοφόρος αλλάζει κόμμα; Το ερώτημα τολμώ να πω ότι δεν είναι απλό, απλούστατο, αφελές. Η απάντηση στο ερώτημα ακυρώνει κάθε έννοια δημοκρατίας! Δηλαδή;

Ψηφίζουν κάποιοι το ΠΑΣΟΚ. Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, μετά από ένα χρόνο, μετά από δέκα χρόνια. Κάποια στιγμή απογοητεύονται από το κόμμα και ρίχνουν στην κάλπη ψηφοδέλτιο άλλου κόμματος. Γιατί;

Τι θα πει Δημοκρατία; Όχι μόνον επειδή ο κόσμος ασκεί το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Η πολιτική δεν είναι ποδόσφαιρο, όπου ο οπαδός, όχι ο πολίτης, είναι μέχρι θάνατο προκολλημένος σε μια ομάδα. Ψηφίζεις ένα κόμμα διότι έχει κάποιες αρχές, ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εφαρμόσιμο και με βάση αυτό πολιτεύεται είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση.

Σκατά δημοκρατία είναι αυτή όταν όοοολα τα κόμματα τόσο σαν κυβέρνηση, όσο και σαν αντιπολίτευση παίζουν μπάλλα μετεκλογικά άσχεται με τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, εξαγγελίες. Σκατά δημοκρατία είναι όταν οι πολίτες ψηφίζουν ένα κόμμα που δεν το ξέρουν, που μέχρι χθες ήταν ανύπαρκτο.

Ένα κόμμα από το πουθενά, που δεν δοκιμάστηκε σε τίποτα, που δεν πρόλαβε να στηθεί, να οργανωθεί και ψηφίστηκε. Λέω για το Ποτάμι. Και δεν είναι το μόνο κόμμα αυτό που έτυχε καλής υποδοχής από τον κόσμο. Ποιο, λοιπόν, είναι το συμπέρασμα από αυτό το φαινόμενο; Να δείχνει εμπιστοσύνη ο κόσμος σ' ένα κόμμα που δεν το ξέρει, που δεν υπάρχει σχεδόν.

Δεν κρίνουμε το Ποτάμι, αλλά το πόσο καιροσκοπικά κινείται το ρεύμα του ποταμού των ψηφοφόρων από κόμμα σε κόμμα. Χωρίς αξιολόγηση, επί της ουσίας.

Φύγανε πολλοί από το ΠΑΣΟΚ, γιατί; Επειδή ήταν κόμμα απατεώνων, ψευτών, ανίκανων, ό, τι τους χρεώνεις. Και θα βρουν σίγουρα τον παράδεισο σ' άλλο κόμμα; Σε καμμία περίπτωση. Τελικά με την Δημοκρατία δεν λειτουργεί η πολιτική, αλλά ο τζόγος. Ένας τζόγος χαμένος από χέρι για τον τζογαδόρο. Και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι δεν έχουν εμπιστοσύνη ακόμα και στο κόμμα που ψηφίζουν.

Διαβάστε ακόμα:

Οταν φουσκώνει το ποτάμι