ΠΙΣΤΟΣ ΕΙΣΑΙ, ΟΜΩΣ ΟΧΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ

Ήταν κομουνιστής. Δεν το ξέρουμε αυτό, ούτε πρόκειται να το μάθουμε, άλλωστε δεν έχει σημασία. Αυτό που αξίζει να σημειώσουμε, με την ευκαιρία της περίπτωσης του Ντούμπτσεκ, είναι ότι πολλοί, χιλιάδες δήλωσαν κομουνιστές κι έγιναν μέλη του κόμματος σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά τον πόλεμο.

Έτσι είχε αποφασιστεί. Από ποιους; Ούτε αυτό έχει σημασία. Στην πατρίδα σου να έχει το κουμάντο το κόμμα, ένα είναι το κόμμα, οπότε αν θες να παίξεις μπάλα στην ομάδα θα γίνεις κομουνιστής. Θα δηλώσεις κομουνιστής.

Σλοβάκος ο Αλέκος, φτωχόπαιδο, η οικογένεια δεν έχει να φάει και οι δικοί του τραβάνε στη Σοβιετική Ένωση, μήπως εκεί βρίσκεται ένα κομμάτι ψωμί. Εποχή 1924, επτά χρόνια μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης και του κόμματος του λαού. Επιστροφή στη Σλοβακία, τη γερμανόφιλη Σλοβακία, παραμονές του παγκοσμίου πολέμου.

Τελειώνει ο πόλεμος, μέλος του σλοβακικού κόμματος ο 24χρονος Αλεξάντερ επιλέγεται να πάει στη Μόσχα για «επιμόρφωση». Στα 42 του γίνεται πρώτο βιολί, ο γραμματέας του Κ.Κ. Σλοβακίας και ο ηγέτης του Κ.Κ της Τσεχοσλοβακίας, μετά από πέντε χρόνια, Ιανουάριο του 1968. Τότε αρχίζει το έργο που έμεινε στην Ιστορία σαν «Η Άνοιξη της Πράγας». Επειδή ο Ντούμπτσεκ επεδίωξε να αναπτύξει τον «σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο». «Μεταρρυθμίσεις», όμως μέσω του κόμματος.

Τι είναι αυτά που κάνεις, του βάζουν πόστα από το διευθυντήριο της Μόσχας. Μην ανησυχείτε, τους λέει, είμαι δικός σας, πιστός στο Κρεμλίνο, και ό,τι κάνω είναι για το καλό του κόμματος, του κομουνισμού.

Στις 20 Αυγούστου το 1968 μπήκαν τα ρωσικά τανκ στην Πράγα. Το μαγαζί είναι δικό μας, σύντροφε Ντούμπτσεκ, αυτά είναι κανονισμένα με τους Αμερικάνους, τους Άγγλους και τους Γάλλους, μετά τον πόλεμο. Ξεχνάς, σύντροφε Αλέκο, ότι εμείς αποφασίζουμε, όχι εσύ, όχι οι Τσεχοσλοβάκοι. Τον δέσανε τον Ντούμπτσεκ κι αυτός πριν τον πάρουν με αεροπλάνο για την Μόσχα ζήτησε από τον λαό να μην αντισταθεί στους εισβολείς, στις …διεθνιστικές δυνάμεις του Σύμφωνου της Βαρσοβίας.

Ο Ντούμπτσεκ, που πέθανε σε δυστύχημα με αυτοκίνητο σα σήμερα, στις 7 Νοεμβρίου, το 1992, διαγράφηκε από το κόμμα και από το 1970 έκανε τον γραφιά στην Δασονομία της Σλοβακίας. Το 1988 του επέτρεψαν να πάει μέχρι την Ιταλία που τον είχε αναγορεύσει επίτιμο διδάκτορα το πανεπιστήμιο της Μπολώνιας.

Διαβάστε ακόμα:

Η σιδηρά κυρία της Ινδίας