ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΚΑΣΤΡΩΜΕΝΕΣ!
Μέρες δόξης και τιμής περνούν οι ανεξάρτητοι της Βουλής. Όπου δυο κι αυτοί τρεις. Τόση πέραση έχουν. Ανεξάρτητος έχει καταλήξει να λέγεται όποιος δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Ούτε για τα λόγια ούτε για τις πράξεις του. Το πρωί ψηφίζει πρόεδρο, το μεσημέρι το ξανασκέπτεται και το βράδυ αποδοκιμάζει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για ψήφο. Τα κανάλια να είναι καλά, να καταγράφουν τις ορέξεις του.
Μέρες μεγαλείου και δόξης σου λέω...
Ο ανεξάρτητος εξελέγη το 2012 με τη σημαία ενός κόμματος για να προωθήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα. Να ψηφίσει ένα μνημόνιο η να το πολεμήσει. Να πάρει σκληρά πλήν αναγκαία μέτρα ή να πει όχι σε όλα.
Καθ’ οδόν άλλαξε δρόμο και ανεξαρτητοποιήθηκε. Δεν εξετάζουμε το γιατί.
Σήμερα το παίζει ελεύθερος και εν ανάγκη ...ελεύθερος και ωραίος. Τι και ποιον εκπροσωπεί και ποιον συμβουλεύεται για το τι θα ψηφίσει. Δυστυχώς μόνο τον εαυτό του και το πολιτικό του συμφέρον. Και συμφέρον δεν είναι μόνο ο ...κουμπαράς για τον οποίον έγινε τόσος λόγος, αλλά και οι μεταγραφές από κόμμα σε κόμμα. Αυτό δεν λέγεται αποστασία, αλλά ...πολιτική πράξη…
Οι ψηφοφόροι που τον έστειλαν στη βουλή σπάνια έχουν λόγο για τόσο σοβαρές υποθέσεις. Άλλωστε δεν υπάρχει τρόπος να ρωτηθούν, εκτός, ίσως από ένα ...δημοψήφισμα της γειτονιάς που μόνο σαν ανέκδοτο ακούγεται στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό ίσως τις μέρες αυτές είναι κατάμεστα τα μπαράκια του Κολωνακίου, τα εστιατόρια των κεντρικών ξενοδοχείων της Αθήνας και τα στέκια των βορείων προαστίων, όπου έχουν μεταφερθεί τα κέντρα των αποφάσεων.
Στους χώρους αυτούς θα παιχτεί η εκλογή η μη του Δήμα στην προεδρία της Δημοκρατίας. Γι’ αυτό υπομονή μέχρι τις 29 Δεκεμβρίου. Θα δούμε πολλά και θα ακούσουμε περισσότερα.
Αν ζούσε ο Χαρίλαος Φλωράκης θα έλεγε και πάλι ότι οι νύχτες είναι γκαστρωμένες, ενώ ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα υπερθεμάτιζε ότι η προεκλογική περίοδος είναι ένας χορός των δαιμόνων...
Διαβάστε ακόμα: