ΠΟΙΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΤΕΤΣΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Το Μέγαρο Μαξίμου έχει γίνει ταυτόσημο με την εξουσία. Είναι η έδρα του πρωθυπουργού, κυβερνήτη και ταυτόχρονα ο κρυφός πόθος ακόμη και του τελευταίου πολιτευτή. Κι ας
μην το παραδέχεται κανείς.

Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όμως. Κάποια …προσώπατα που μπήκαν στο κτίριο πριν από καμιά πενηνταριά χρόνια είχαν ξυνίσει τα μούτρα τους μόλις το είδαν. Πρώτα πρώτα γιατί το κτίριο ήταν σε κεντρική τοποθεσία και όχι σε καμιά… ραχούλα και ύστερα γιατί … τι τα θέλαμε εμείς τα μέγαρα ,εδώ ούτε ένα κοτέτσι δεν μπορείς να φτιάξεις.

Η χαρακτηριστική αυτή φράση ειπώθηκε από την Παγώνα Ζωιτάκη, σύζυγο του αντιβασιλέα επί εποχής συνταγματαρχών Γεωργίου Ζωιτάκη, στον οποίο είχε παραχωρηθεί το μέγαρο ως επίσημη κατοικία, αφού προηγουμένως έγινε η προσθήκη του πρώτου ορόφου για να φτιαχθεί κρεββατοκάμαρα.

Μετά την πτώση της Χούντας, το κτίριο χρησιμοποιήθηκε για τη φιλοξενία ξένων επισήμων, ώσπου το 1982 η τότε κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου μετέτρεψε το μέγαρο σε γραφείο του εκάστοτε πρωθυπουργού, με πολλούς συνεργάτες, και συμβούλους . Όταν, μάλιστα, το 1985 αναθεωρήθηκε το Σύνταγμα και ενισχύθηκαν οι αρμοδιότητες του πρωθυπουργού, τότε το μέγαρο Μαξίμου έγινε ένας μικρός «λευκός οίκος».

Διαβάστε ακόμα:

Ο εντιμότατος κύριος κλέφτης