ΕΚΛΟΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ

Όλοι το λένε. Ότι η πολιτική δεν πουλάει. Δεν συναρπάζει τα πλήθη. Δεν ενθουσιάζει, δεν φανατίζει όπως παληά. Γιατί, όμως; Show είναι και εισιτήρια χρειάζεται παικταράδες. Σολίστες. Βιρτουόζους. Παίκτες που να ξεχωρίζουν από τους άλλους. Πώς να σε κερδίσει η πολιτική, ακόμα κι ένα ντέρμπυ εκλογικό όταν δεν υπάρχει στο γήπεδο ένας π.χ. τον Ανδρέα, τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.

Με τίποτα δεν φτιάχνεις μεγάλη ομάδα στο ποδόσφαιρο χωρίς παικταράδες. Δεν γίνεται. Και μη μου πεις ότι οι εποχές αλλάζουν. Ότι ούτε ο λαοπλάνος βαρέων βαρών Ανδρέας θα μετρούσε σήμερα.

Ένας γεννημένος απατεών, όπως ο Ανδρέας, ακόμα και ραμολυμέντο που κατάντησε μετά την εγχείρηση στην Αγγλία, όλο κάτι θα έβρισκε να ταράξει τα νερά. Να τρελλάνει τον κόσμο. Παραμύθι φούρναρης θα τα έβαζε με τον Σόϊμπλε, με τα καθάρματα τους Αλβανούς, να καταργήσουμε τα σύνορα με τους Σκοπιανούς, να βυθίσουμε μια φρεγάτα του Ερντογάν, δυο τούρκικα αεροπλάνα, ότι είναι αδικία που ο ΠΑΟΚ δεν παίρνει πρωτάθλημα, ότι θα κρατικοποιήσει τη Μονή Βατοπεδίου.

Ποιος Τσίπρας; Παικτάκος. Και επειδή είναι παικτάκος δεν μπορεί να «τραβήξει» σε μεγάλο παιχνίδι και το επίσης παικτάκι Σαμαράς. Ο Ανδρέας είχε δώσει άλλο νόημα στην πολιτική και έδειχνε την κλάση του και σαν αντιπολίτευση και σαν κυβέρνηση. Όπως ο αληθινός μεγάλος παίκτης, ο πλήρης παίκτης στο ποδόσφαιρο, είναι ικανός να διακριθεί και αμυντικά και επιθετικά.

Αν ο Τσίπρας που κάνει παιχνίδι ΠΑΣΟΚ ήταν υψηλή κλάση θα τους είχε ξεπατώσει όλους, και εντός και εκτός Σύριζα. Και θα τράβαγε κόσμο. Γι’ αυτό σου λέω ότι μας λείπουν οι παικταράδες. Ποιος; Ο Βενιζέλος. Άπαικτος, ανίκανος, όμως στο 5Χ5, σε κλειστό γήπεδο, σε στούντιο τηλεόρασης, όχι στο μπαλκόνι. Ο Καμμένος; Σαματατζής, θορυβοποιός, όχι παικτρόνι. Ο Κουβέλης; Πήγες επίσκεψη και σε κέρασαν γλαρόσουπα. Κάτι λένε οι Κασιδιάρης, Μιχαλολιάκος, όμως για τον εξώστη, όχι για την πλατεία του χωριού. Ο Θεοδωράκης από το Ποτάμι; Άσε. Διώχνει κόσμο από το μαγαζί.

Διαβάστε ακόμα:

Πρωθυπουργοί χωρίς ένσημα!!!