ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΙΚΤΗ ΠΟΥ ΣΠΡΩΧΝΕΙ

Προεκλογική περίοδος. Μπουρδέλο. Τι είναι αυτά που μας λες, ρε αποδυτηριάκια. Δεν κάνει κεσάτια το μπουρδέλο επειδή δεν έχουν προκηρυχθεί οι εκλογές. Σιγά τώρα. Που θα
περίμενε το κατάστημα να δουλέψει, να λάμψει τώρα, που θα αμολυθούν δεξιά κι αριστερά οι υποψήφιοι.

Μου τη σπάει, ρε, να δω Μπαρτσελώνα – Ρεάλ και Άρσεναλ – Τσέλσυ και κάποιο κωλόπαιδο να τραβάει τη φανέλλα του αλλουνού. Η, να σπρώχνει τον αντίπαλο, για να του πάρει
τη μπάλλα. Όχι, κύριε. Έχω πληρώσει κανονικά το εισιτήριο της συναυλίας και νοιώθω κορόϊδο αν ο τραγουδιστής αποδίδει σα να είναι στο voice, σε κάποιο τέλος πάντων
τηλε-διαγωνισμό ταλέντων.

Είσαι πολιτικός και ζητάς να σε ψηφίσουν. Πρόβλημα. Τον ψηφίζουν ενώ ο υποψήφιος μοιάζει με τον ποδοσφαιριστή που πέφτει χάμου και σφαδάζει από τους πόνους της θλάσης. Ο άνθρωπος δεν μπορεί, δεν κάνει να διαχειριστεί πολιτική εξουσία, δημόσια αξιώματα κι όμως τον ψηφίζουν. Αυτό είναι το πρόβλημα. Τους ψηφίζουν, αντί να τους κράξουν.

Διαβάστε ακόμα:

Γιατί γίνονται εκλογές