ΟΤΑΝ Η ΚΡΗΤΗ ΕΒΓΑΖΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Οι ξένοι αποφασίζουν. Έτσι είναι στημένο το παιχνίδι. Εσύ πολεμάς, κερδίζεις, χάνεις, όμως μετά τον πόλεμο θα αποφασίσουν τι θα γίνει οι ξένοι. Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Δεν είσαι εσύ που ορίζεις τη μοίρα σου, από μια άποψη ευτυχώς. Επειδή χωρίς την επέμβαση των ξένων, των μεγάλων δυνάμεων, θα σε φάει το μαύρο σκοτάδι. Είπαμε. Έτσι είναι στημένο το παιχνίδι.

Ανασύρουμε κάποια σημαδιακά γεγονότα της δικής μας Ιστορίας, για να δίνουμε ερμηνείες στο γίγνεσθαι του Σήμερα. Όχι μόνον για να πληροφορούνται οι νέοι κάποια πράγματα που ακόμα επηρεάζουν αυτό που λέγεται Ελλάδα.

Σα σήμερα, 9 Ιανουαρίου, το 1899, στην αυτόνομη Κρήτη προκηρύχθηκαν οι εκλογές για Βουλή με 138 χριστιανούς και 50 μουσουλμάνους, σύμφωνα με την αναλογία των δύο κοινοτήτων. Είναι απαραίτητο να σκαλίσουμε πως έφθασε μέχρι εδώ το σκηνικό.

Χάνει η Ελλάδα τον πόλεμο του 1897 από την Τουρκία και οι ξένοι σε πείσμα της βούλησης του ελληνικού λαού, και του Κρητικού λαού, για την ένωση, ορίζουν Ύπατο Αρμοστή του νησιού ένα τσογλανόπαιδο, τον πρίγκηπα Γεώργιο. Ο εν λόγω από τον Δεκέμβριο του 1898 ανέλαβε καθήκοντα, στην πραγματικότητα βασιλικά καθήκοντα, στην ξεκομμένη από την Ελλάδα Κρήτη.

Ψηφίστηκε το Σύνταγμα της Κρήτης που προέβλεπε υπερεξουσίες στον διορισμένο, από Αγγλία και Γαλλία με τριετή θητεία Αρμοστή, Γεώργιο. Το τσογλάνι διόρισε πρωθυπουργό και πέντε υπουργούς, ένας από τους οποίους ήταν ο της Δικαιοσύνης Ελευθέριος Βενιζέλος. Ένας υπουργός, της Ασφάλειας αυτός, ήταν μουσουλμάνος, πρώτα ο Χασάν Σκυλιανάκης και μετά ο Χουσεϊν Γενιτσαράκης.

Όταν πλησίαζε η λήξη της τριετούς θητείας του εντολοδόχου Αρμοστή, ο Βενιζέλος προτείνει στον Γεώργιο να μην επιδιώξει την ανανέωση της παραμονής του, διότι δεν διευκολύνεται η Ένωση με την Ελλάδα. Αν συνεχιστεί η Αρμοστεία, δηλαδή η ξένη κηδεμονία, τότε δεν θα αποσυρθούν από το νησί οι ξένες στρατιωτικές δυνάμεις.

Καριολόπαιδο ο Γεώργιος. Διέδωσε ότι ο Βενιζέλος δεν θέλει την Ένωση και ότι είναι πράκτωρ ξένων. Η συνέχεια: Γίνονται εκλογές το 1903 στην πάντα αυτόνομη Κρήτη. Ο ίδιος ο πρίγκηπας κατέβηκε στον προεκλογικό αγώνα και συνέτριψε τον Βενιζέλο που έβγαλε μόνον πέντε βουλευτές.

Νέες εκλογές τον Μάρτιο του 1905 και η “πολιτική” σύγκρουση κατέληξε στα όπλα. Ένοπλη εξέγερση. Με την πλευρά του Γεωργίου και κατά Βενιζέλου και ρωσικά τμήματα στρατού. Μπαίνουν δυναμικά στο έργο πάλι οι Άγγλοι, για να ηρεμήσουν τα πνεύματα στο νησί. Ο Γεώργιος... θίχτηκε από την ξένη επέμβαση και παραιτήθηκε. Αρμοστής της Κρήτης διορίστηκε ο Αλέξανδρος Ζαίμης.

Διαβάστε ακόμα:

Η αγγλική πουτανιά στην αποικιοκρατία