ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΒΓΑΖΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ

Θα σας πω σήμερα ποιοι αποτελούν το περιβόητο σύστημα που, όπως λέγεται, ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις. Αρχίζουμε με μία ιστορία. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ομάδα ισχυρών εξωθεσμικών παραγόντων βρίσκει στο πρόσωπο του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου τον ιδανικό ηγέτη της παράταξης που οι προύχοντες της εποχής ήθελαν να κυβερνά την Ελλάδα.

Τα συμφέροντα ήταν μεγάλα και κανείς δεν ήθελε τις αδύναμες κυβερνήσεις. Την ομάδα αποτελούσαν εκπρόσωποι των ΗΠΑ, αξιωματικοί του ΙΔΕΑ, οικονομικοί παράγοντες, όπως ο Μποδοσάκης Αθανασιάδης και ο Χριστόφορος Στράτος και εκδότες όπως ο Δημήτριος Λαμπράκης των εφημερίδων ΝΕΑ και ΒΗΜΑ και ο Γεώργιος Βλάχος της Καθημερινής.

Ηταν το σύστημα της εποχής που παρά την αντίθεση της ηγεσίας των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, των Λαικών και των Φιλελευθέρων, αλλά και του βασιλιά, επέβαλε το
σχηματισμό ενός άλλου κόμματος, του Συναγερμού. Ο Βλάχος έγραψε στην Καθημερινή στις 31 Ιουλίου 1951 ένα άρθρο με τον χαρακτηριστικό τίτλο Το κατεστημένο ηττήθη.

Έξαφνα ένα ανακοινωθέν. Έξη λέξεις τα εσάρωσαν όλα. Ο στρατάρχης κατέρχεται εις τας εκλογάς. Δεν εχρειάσθη τίποτε άλλο έξω από τας έξη λέξεις αυτάς, δια να τερματισθεί
από χθές εις τας οκτώ ολόκληρος ο βίος του παλαιοκομματισμού εν Ελλάδι.

Ο Συναγερμός επέφερε τη συμφιλίωση Λαικών και Φιλελευθέρων σε επίπεδο στελεχών. Η δεξιά, όμως υπέστη σοβαρή μετάλλαξη, καθώς υποχρεώθηκε σε συμβίωση με τα στελέχη
των Φιλελευθέρων, που είχαν προσχωρήσει στο κόμμα του Παπάγου.

Το μακρύ χέρι του συστήματος παρενέβη και μετά από τέσσερα χρόνια όταν, αντίθετα με τις προβλέψεις, ο βασιλιάς, μετά το θάνατο του Παπάγου, επέβαλε τον Κ.Καραμανλή
στην πρωθυπουργία, αλλά και μετά τις εκλογές του 1958 και τις ανησυχίες που προκάλεσε στο κατεστημένο το ποσοστό 24 τοις εκατό που απέσπασε η ΕΔΑ.

Οι αόρατοι κυβερνήτες είχαν πειστεί ότι ο Καραμανλής είχε αποτύχει σε εσωτερικό επίπεδο, δεν μπορούσε να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα του συστήματος και έπρεπε να βρεθεί
διάδοχο σχήμα που δεν ήταν άλλο από την Ένωση Κέντρου που προέκυψε και πάλι κοσμογονικά, με την συνένωση επτά διαφορετικών και αλληλομισούμενων κομματικών σχηματισμών.

Πάντως η συνύπαρξη δεξιών – φιλελευθέρων, στο πλαίσιο των κομμάτων που διαδέχθηκαν τον Συναγερμό, συνεχίστηκε μέχρι το 2012, οπότε επήλθε ο κατακερματισμός της
παράταξης. Πολλές φορές έκτοτε το σύστημα – κι είναι πάντα οι ίδιοι, οικονομικοί παράγοντες, οι εκδότες και τα ξένα κέντρα- επεξεργάστηκε σενάρια αναβίωσης του
Συναγερμού με τη συνένωση των κομμάτων της δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ. Κάποιοι φροντίζουν πριν από εμάς για εμάς. 

Διαβάστε ακόμα:

Ντρίμπλες και ντέρμπυ πριν ανοίξουν οι κάλπες