ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!

Ό,τι πει ο λαός είναι το δόγμα των πολιτικών. Και προς μεγάλη απογοήτευση μερικών, αυτό γίνεται πάντα. Ο λαός, άλλοτε εν είδει περιστεράς, άλλοτε εν είδει απλού ψηφοφόρου, πάντα κυβερνά και ...δέρνει.

Παράδειγμα πρώτον. Βρισκόμαστε στο 2010. Λίγο πριν αρχίσουν οι κατραπακιές από το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους. Ένας συνταξιούχος πλησιάζει τον τότε πρωθυπουργό και του λέει.

«Πρόεδρε μη φοβάσαι. Εγώ για τη σωτηρία της πατρίδας μας, δίνω και τη σύνταξη μου». Μόνο που δεν έκλαιγε από συγκίνηση ο ΓΑΠ, όταν διηγιόταν το περιστατικό. Και δεν το είπε ούτε μία ούτε δύο φορές. Το έκανε σλόγκαν. Ώσπου το έκανε και πραγματικότητα. Και δεν πήρε μόνο τη σύνταξη του ανθρώπου, του πήρε και το κομπόδεμα για να πληρωθεί η εφορία, θα τού ’παιρνε και το σπίτι, αλλά μην τα θέλει κι αυτός όλα δικά του.

Παράδειγμα δεύτερον. Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2015. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε προεκλογική περιοδεία. Κατά μαρτυρία του, τον πλησιάζει ένας ψηφοφόρος και τι νομίζετε ότι του λέει. Όχι τι θα γίνει με τους μισθούς και τις συντάξεις, όχι τι θα γίνει με τα κόκκινα δάνεια και τις κατασχέσεις, αλλά αν θα κατέβουν οι εικόνες. Αμέσως ο Αντώνης Σαμαράς πάει σε ένα γραφείο και με φόντο την εικόνα της Παναγίας –πού βρέθηκε κι αυτή, θαύμα θαύμα - τά ’ριξε –σε ποιο άλλον –στο ΣΥΡΙΖΑ.

«Αυτές οι εικόνες, είπε, δεν θα κατέβουν ποτέ. Αυτή είναι η πιο ξεκάθαρη απάντηση σε εκείνον που τόλμησε να μου πει να κατεβάσουμε τις εικόνες. Ξέρω που ανήκει, ξέρω ποιο πρόγραμμα το λέει αυτό και δεν θα γίνει ποτέ», τόνισε.

Ό,τι πεί ο λαός πρόεδρε, ό,τι πει ο λαός...

Διαβάστε ακόμα:

Ακλαφτες θα πάνε οι στελεχάρες