Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΓΚΑΦΑ ΤΟΥ ΓΑΠ
του Ανειδίκευτου Συνεργάτη
Nα που και ο ΓΑΠ δημιουργεί μόδα. Έστω και μόνο στις λέξεις, τις αγγλικές εννοείται, έστω και από λάθος του. Πρώτος αυτός ως πρωθυπουργός χρησιμοποίησε τη φράση win-win στο πλαίσιο των ελληνοτουρκικών συνομιλιών για την ΑΟΖ.
Αμέσως ο Ερντογάν έσπευσε να τον μεταφράσει στα τουρκικά. “Συζητήσαμε το θέμα της Α Ο Ζ στην προοπτική της εξεύρεσης λύσης καζάν-καζάν”, εξήγησε ο τότε πρωθυπουργός της Τουρκίας. Ίσως γιατί κατάλαβε ότι η φράση win-win είναι ένας όρος περισσότερο οικονομικός και λιγότερο διπλωματικός.
Ότι και να σήμαινε τότε η φράση, μόλις ειπώθηκε προκάλεσε πανικό μεταξύ των δημοσιογράφων. Οι Τούρκοι την ερμήνευσαν σαν συνεκμετάλλευση και οι Έλληνες διπλωμάτες έτρεχαν και δεν προλάβαιναν να εξηγούν ότι θα πεί αμοιβαία επωφελής λύση. Λάθος και τα δύο.
Και ω του θαύματος, ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται, τέσσερα χρόνια από τότε να αποκαταστήσει τα πράγματα, σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό «Stern»: «Είμαι υπέρ μιας λύσης που κερδίζουν οι πάντες. Μιας λύσης win - win. Θέλω να σώσω την Ελλάδα από μια τραγωδία και να προστατεύσω την Ευρώπη από το διχασμό».
Στο ίδιο πνεύμα και οι δηλώσεις του προέδρου των βιομηχάνων, Θ. Φέσσα, στη γερμανική «Handelsblatt». «Δεν πρέπει να υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Και οι δύο πλευρές πρέπει να προσεγγίσουν η μία την άλλη. Αυτό ανταποκρίνεται στις αρχές της Ευρώπης (...) Αυτά είναι τα πρώτα βήματα για ένα συμβιβασμό και μιας λύσης "win - win"»...
Να όμως γιατί ο ΓΑΠ χρησιμοποίησε τον όρον αυτόν σε λάθος στιγμή και σε λάθος θέμα.. Win-win ενδεχομένως μπορεί να υπάρξει στην οικονομία ή στο εμπόριο. Για παράδειγμα η αύξηση των εμπορικών συναλλαγών ή κοινές επενδύσεις μπορούν να φέρουν κέρδη και στα δύο μέρη. Στην υφαλοκρηπίδα, όμως ή στην ΑΟΖ και στην συνδεόμενη με αυτά κυριαρχία στο Αιγαίο με ποιό τρόπο μπορεί να υπάρξει λύση win-win όταν το κέρδος του ενός συνεπάγεται την υποχώρηση του άλλου;
Διαβάστε ακόμα: