ΟΧΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΙΚΑΡΑΜΕΝΟΣ Ο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Δημήτρης Αβραμόπουλος. Τρεις εποχές. Τρεις πολιτικοί. Τρεις ιστορίες. Ο ίδιος, όμως καμβάς. Είναι η προδοσία που έζησαν, όταν βρέθηκαν εκτός πεδιάς, ενώ τους είχαν προετοιμάσει για το ύπατο αξίωμα.
Ο Π. Κανελλόπουλος έφυγε από τη ζωή διπλά πικραμένος. Τη μία γιατί δεν έγινε πρωθυπουργός το 1974, αμέσως μετά την πτώση της χούντας, όπως είχε προαποφασιστεί στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και την άλλη γιατί ο Κ. Καραμανλής δεν τον πρότεινε για πρόεδρο Δημοκρατίας το 1975. Αντίθετα του προτάθηκε να αναλάβει προσωρινός πρόεδρος από το Δεκέμβριο του 1974 έως τον Ιούνιο του 1975. Το απέρριψε με πολύ πόνο. Αντ' αυτού δέχθηκε την πρόταση της αξιωματικής τότε αντιπολίτευσης, ΕΔΗΚ και ήταν υποψήφιος με αντίπαλο τον καρδιακό του φίλο Κ. Τσάτσο που εξελέγη πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας με την υποστήριξη της ΝΔ.
Το 1985 όλα έδειχναν ότι βαδίζουμε προς μια δεύτερη θητεία του Κων. Καραμανλή μιας και ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου, σε συνάντηση τους στο Προεδρικό Μέγαρο, του είχε προτείνει να είναι ξανά υποψήφιος, λέγοντας ότι στο ΠΑΣΟΚ τον ήθελαν οι περισσότεροι. Μάλιστα σε συνάντηση που έγινε στις 28 Φεβρουαρίου ετέθη υπ’ όψιν του πρωθυπουργού το κείμενο που θα εξέδιδε η Προεδρία της Δημοκρατίας σχετικά με την υποψηφιότητα Καραμανλή. Είχε συμφωνηθεί ακόμα να σταλεί στον Πρόεδρο το κείμενο της εισήγησης του Α. Παπανδρέου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματός του. Αντί για την εισήγηση μια μέρα πριν τη συνεδρίαση επισκέφτηκε τον Π. Μολυβιάτη ο υπουργός Μ. Κουτσόγιωργας και διαβεβαίωσε δι’ αυτού τον Πρόεδρο δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα για την υποψηφιότητα Καραμανλή από το ΠΑΣΟΚ.
Την επόμενη, όμως, ο Α. Παπανδρέου αιφνιδιάζει τους πάντες και προτείνει στη συνεδρίαση του ανώτατου καθοδηγητικού οργάνου του κόμματος του την υποψηφιότητα του Αρεοπαγίτη Χρ. Σαρτζετάκη, ο οποίος ήταν ο ανακριτής που ανέλαβε την πολύκροτη δίκη για τη δολοφονία του Γρ. Λαμπράκη. Μια δολοφονία που οδήγησε σε παραίτηση την τότε κυβέρνηση Καραμανλή και άνοιξε τον δρόμο της εξουσίας στην Ένωση Κέντρου. Η απόφαση αυτή όπως ήταν αναμενόμενο ξυπνούσε μνήμες και πολιτικά πάθη άλλων εποχών. Ο Κων. Καραμανλής με το που μαθαίνει την πρόταση Παπανδρέου παραιτείται από την υπόλοιπη θητεία του και την ίδια μέρα αναχωρεί και από το Προεδρικό Μέγαρο χολωμένος.
Χολωμένος επέστρεψε στην έδρα του στις Βρυξέλλες και ο Δ. Αβραμόπουλος, μετά το ναυάγιο του εγχειρήματος να είναι αυτός υποψήφιος πρόεδρος εκ μέρους των κομμάτων της συγκυβέρνησης και της ΝΔ. Αυτή τη φορά η υπαναχώρηση δεν έγινε από τον πρωθυπουργό με τον οποίον ο Έλληνας Επίτροπος διατηρούσε άριστες σχέσεις. Ο Α. Τσίπρας δεν είχε μετρήσει καλά τις εσωκομματικές αντιδράσεις που την ύστατη ώρα τον υποχρέωσαν σε στροφή 360 μοιρών, παρότι μέχρι την τελευταία στιγμή τον διαβεβαίωνε ότι κανείς δεν μπορούσε να ματαιώσει το σχέδιο του. Ο Αβραμόπουλος έφυγε από την Αθήνα αρνούμενος να μιλήσει με τον πρωθυπουργό που ήθελε να του δώσει τις δέουσες για την περίσταση εξηγήσεις.
Διαβάστε ακόμα: