ΟΙ... ΑΝΤΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Βλέπω τον Βαρουφάκη, να απολαμβάνει το ρόλο του. Πάντα κεφάτος και δραστήριος. Αναρωτιέμαι πως θα αισθανθεί αν χάσει κάποτε τη θέση του. Ευτυχώς ή δυστυχώς έχει προετοιμαστεί και γι' αυτό. «Οπως είπε ο πρωθυπουργός μου, δεν είμαστε κολλημένοι στις καρέκλες μας», δήλωσε στη συνέντευξή του στην ιταλική «Corriere della Sera».

Από την άλλη παρατηρώ τον προσφάτως ηττηθέντα Αντώνη Σαμαρά, σύνουν, περίφροντι και μονίμως κατηφή, όπως θα ’λεγε ο Ζουράρις. Ούτε αυτός είναι κολλημένος με την καρέκλα, αλλά το καθήκον τον θέλει στις επάλξεις έστω και άκεφο και ηττοπαθή.

«Δεν είμαι παντρεμένος με τη θέση, όμως είναι αδιανόητο για εμένα να εγκαταλείψω την μάχη αυτές τις κρίσιμες στιγμές», είχε σημειώσει στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του.

‘Ολοι στρατιώτες του καθήκοντος, ουδείς ενδιαφέρεται για τα αξιώματα κι ας σφάζονται σε κάθε ανασχηματισμό. Κι αν τύχει, λόγω μοναδικότητας ο πρωθυπουργός να τους αναθέσει υπουργείο, αντιδρούν όπως ο Βύρων Πολύδωρας. «Αγγαρείαν κάνω, ποινήν εκτίω». Τον σκοτώνεις ή δεν τον σκοτώνεις, κύριε πρόεδρε;

Έχουν ειπωθεί, όμως και χειρότερα. Παλαιότερα το βασικό σύνθημα του ΠΑΣΟΚ ήταν «ο λαός στην εξουσία». Ο νεωτεριστής ΓΑΠ το άλλαξε κι αυτό. «Οι αντεξουσιαστές στην εξουσία», διεκήρυξε.

Και μετά από μερικούς μήνες εξέπεσε.

Διαβάστε ακόμα:

Νηστεία και προσευχή στο πρώτο 45ήμερο