Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΕΙ, ΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ

Φεύγει από το προσκήνιο η χούντα, αποσύρεται, και η Ελλάδα περνάει στη μεταπολίτευση. Έτσι την είπαν την περίοδο μετά τη δικτατορία. Είναι μια λέξη η μεταπολίτευση. Μην την αναλύσουμε. Σημασία έχει ότι θα μπορούσαν να την πούνε αλλοιώς. Με μία λέξη.

Η λέξη είναι ρούχο που το φοράει ο άλλος και δείχνει διαφορετικός. Όλο το παιχνίδι γίνεται με τις λέξεις. Ο σύριζα για παράδειγμα κατάργησε το μνημόνιο! Τρελλό, ε; Καθόλου! Ναι μεν δεν καταργείται το μνημόνιο, όμως το σκοτώνεις με μία άλλη... λέξη. Το ίδιο και την τρόικα. Της δίνεις ένα άλλο όνομα, την λες με μια άλλη λέξη και καθαρίζεις.

Θεός ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μετά την απόσυρση της δικτατορίας που λέγαμε, ο μέγιστος παραμύθης Ανδρέας έφτιαξε κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, το οποίο... δεν το έλεγε κόμμα. Φοβερά πράγματα. Το ΠΑΣΟΚ ήταν... κίνημα, όχι κόμμα όπως όλα τα άλλα.

Έκανε ανασχηματισμό στην κυβέρνησή του ο Ανδρέας κι έλεγε ότι έκανα... αναδόμηση. Έφτιαχνε άλλο νομοσχέδιο για την παιδεία κι έλεγε ότι κάνω... αναβάθμιση της παιδείας. Άλλαζε τις λωρίδες κυκλοφορίας στους δρόμους και έλεγε κάνουμε... αναδιάταξη.

Έπαιζε με τις λέξεις ο Ανδρέας. Κορόιδευε, δηλαδή, με τις λέξεις, όπως σήμερα, οι άλλοι με το μνημόνιο, με την τρόικα. Για παράδειγμα έχει... διαφορά αν χρωστάς σε κάποιον και του λες Δεν σου χρωστάω, από εδώ και πέρα σου οφείλω. Είναι μία άλλη λέξη.

Διαβάστε ακόμα:

Μνημόνιο σημαίνει μπάινω μόνος μου στο μνήμα