Ο ΛΑΚΟΣ ΚΑΙ Η ΦΑΒΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΩΝ
του Ανειδίκευτου Συνεργάτη
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πολύ τυχερός καθώς έχει μπροστά του τέσσερα χρόνια για να εφαρμόσει το πρόγραμμα του. Χωρίς δημοτικές εκλογές, χωρίς ευρωεκλογές και βέβαια
χωρίς προεδρικές εκλογές, που ήταν η αιτία της πτώσης δύο πρωθυπουργών μέσα σε μόλις πέντε χρόνια.
Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, οι δύο τελευταίες προεδρικές εκλογικές ήταν και η καταστροφή της χώρας. Και ιδού γιατί. Οι βουλευτικές εκλογές του 2009 έγιναν δύο χρόνια
νωρίτερα από τη λήξη της θητείας της Βουλής γιατί έτσι θέλησε η τότε αξιωματική αντιπολίτευση του ΓΑΠ, προαναγγέλλοντας από το 2008 μποϊκοτάζ της προεδρικής εκλογής
προκειμένου η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές.
Εν όψει των πρόωρων αυτών εκλογών, η τότε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή όχι μόνο δεν πήρε μέτρα για τη διάσωση της Οικονομίας, όπως ζητούσαν οι διεθνείς οργανισμοί, αλλά συνέχισε τον υπέρμετρο δανεισμό της χώρας, παραδίδοντας στον αντικαταστάτη του μία καθημαγμένη από οικονομικής πλευράς χώρα.
Λες και αυτή ήταν η επιδίωξη του, να εκδικηθεί τον αντίπαλο του, που τον οδήγησε σε εκλογές δύο χρόνια πριν από τη λήξη της δεύτερης θητείας του. Η τιμωρία του ΓΑΠ
ολοκληρώθηκε μετά από δύο χρόνια με την δική του πτώση από την πρωθυπουργία και την προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
Η δεύτερη κυβέρνηση που έπεσε λόγω αδυναμίας εκλογής προέδρου ήταν η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, η οποία είχε παραδοθεί στον Αλέξη Τσίπρα περισσότερους από επτά μήνες
πριν από τις εκλογές.
Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε επίσης προαναγγείλει την καταψήφιση του υποψηφίου προέδρου που θα πρότεινε η κυβέρνηση για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Ήταν η αιτία που η κυβέρνηση επέλεξε τη διαδικασία του πολύμηνου μπλάκ -άουτ, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει αυτός το φίδι από την τρύπα.
Η νέα κυβέρνηση μαζί με την εξουσία, παρέλαβε και το βάρος της πέμπτης αξιολόγησης, αλλά και την απόφαση των δανειστών να μην παραδοθούν άνευ μέτρων. Σε λίγες εβδομάδες, συμπληρώνεται ένας χρόνος από τότε που η Ελλάδα σταμάτησε να παίρνει μέτρα και το αποτέλεσμα αποτυπώνεται στην επιστολή Τσίπρα στην Μέρκελ. Είναι η έναρξη
της δικής του τιμωρίας.
Διαβάστε ακόμα: