ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΡΑΧ

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Αυτή τη φορά, ο θείος Σαμ προσελήφθη από την - Αριστερή, για να μην ξεχνιόμαστε- ελληνική κυβέρνηση ως μόνιμος συνεργάτης. Λίγο πριν ένα πιθανό «κραχ», οι ΗΠΑ ανέλαβαν να γεφυρώσουν τις διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και τους δανειστές. Αφιλοκερδώς ή με αμοιβή, δεν έγινε γνωστό.

Είναι η πολλοστή φορά επί των ημερών Τσίπρα, που παρεμβαίνουν υπέρ των ελληνικών θέσεων, όπως θέλει να πιστεύει η κυβέρνηση. Το πόσο υπέρ των ελληνικών θέσεων, θα φανεί στο λογαριασμό.

Η κρισιμότητα της κατάστασης παραπέμπει σε ανάλογες περιστάσεις του παρελθόντος όταν οι αμερικανικές κυβερνήσεις προσλαμβάνονταν από τις ελληνικές ως ...έκτακτοι συνεργάτες για την αποσόβηση εθνικών κρίσεων. Δηλαδή σαν ένα είδος χωροφύλακα για την αποκατάσταση της τάξης. Το καλοκαίρι του 1964 τα μάτια των Ελλήνων ήταν και πάλι στραμμένα στην Ουάσιγκτον.

Η Τουρκία είχε βομβαρδίσει ελληνοκυπριακές θέσεις και ετοίμαζε εισβολή, με αφορμή τις συγκρούσεις που είχαν ξεσπάσει ανάμεσα στη νόμιμη κυβέρνηση και τους Τουρκοκύπριους αυτονομιστές. Όλα έδειχναν ελληνοτουρκική σύγκρουση και ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, συνοδευόμενος από το γιο του Ανδρέα έφτασε στην Ουάσιγκτον.
Μία επιστολή του Αμερικανού προέδρου Λίντον Τζόνσον προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού απέτρεψε πιθανή σύρραξη μεταξύ δύο συμμάχων.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και το Φεβρουάριο του 1996 με επίκεντρο τη βραχονησίδα Ίμια. Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν και πάλι ένα βήμα πριν από την πολεμική σύγκρουση. Όμως, οι ευχαριστίες από το βήμα της Βουλής του τότε πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ, προκάλεσαν έντονες πολιτικές αντιδράσεις.

Έντονη ήταν η αμερικανική παρέμβαση και το 1987, στην κρίση για τα πετρέλαια του Αιγαίου και τις τουρκικές έρευνες του Σισμίκ. Λίγο πριν κλείσει η βάση της Νέας Μάκρης, άλλαξε το σκηνικό με υποχώρηση των Τούρκων. Καθοριστικής σημασίας ήταν η αμερικανική διαιτησία και στην ελληνοτουρκική κρίση του 1974, όταν ο υφυπουργός Εξωτερικών Σίσκο εκτελούσε χρέη ...πρωθυπουργού στην Αθήνα.

Οι υπουργοί της Χούντας είχαν εξαφανιστεί και ο μόνος συνομιλητής του Αμερικανού αξιωματούχου ήταν ο αρχηγός του Ναυτικού Αραπάκης. Πως ανταποδίδει, όμως η Ελλάδα τις αμερικανικές αυτές παροχές; Δύο παραδείγματα. Στα χρόνια μετά τον εμφύλιο, τίποτε δεν συνέβαινε στη χώρα χωρίς την έγκριση του Πιουριφόι, του Αμερικανού πρεσβευτή.

Χαρακτηριστική της γενικής αποδοχής που απολάμβανε η αμερικανική εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα από πλευράς της κυβερνητικής παράταξης, ήταν η προσφώνηση του υπουργού Π. Κανελλόπουλου προς τον επικεφαλής της Αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής στρατηγό Τζέιμς Βαν Φλιτ, «Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας», του είπε παρουσιάζοντάς του τις παρατεταγμένες ελληνικές μονάδες.

Διαβάστε ακόμα:

Εκλογές λέει η πλατφόρμα, γιατί λέει όχι ο Τσίπρας