ΟΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟΙ ΦΑΚΕΛΛΟΙ ΓΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑ
Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Μια αναφορά της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα προς την Ουάσινγκτον η οποία έχει γραφτεί το 1978, δείχνει ότι οι περιβόητοι Αμερικανοί αναλυτές με τις απόρρητες πληροφορίες και την τετράγωνη λογική δεν γνώριζαν και δεν μπορούσαν να προβλέψουν τίποτε περισσότερο από έναν απλό πολίτη για τα πολιτικά δρώμενα και τους πρωταγωνιστές τους. Η αμερικανική αναφορά που αποκαλύπτεται από τα Wikileaks έχει να κάνει με τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον επερχόμενο Ανδρέα Παπανδρέου και με την κατάσταση στην Ελλάδα. Οι αναλυτές αναφέρονται με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια για τον τότε πρωθυπουργό και τον παρουσιάζουν σαν τον άνθρωπο τους στην Ελλάδα
Αντίθετα δεν κρύβουν την ελπίδα τους “να μην γίνει πρωθυπουργός ο Ανδρέας Παπανδρέου”, λόγω του “αντιαμερικανισμού” του. Εντύπωση προκαλεί πως τέσσερα χρόνια μετά την πτώση της χούντας ,οι Αμερικανοί εξακολουθούν να μην αποκλείουν στρατιωτική επέμβαση για την σωτηρία της πατρίδας.
«Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις παραμένουν οι πιθανοί κριτές της Ελληνικής πολιτική. Ουσιωδώς συντηρητικές και έντονα δεμένες με το ΝΑΤΟ, τη Δύση και τις ΗΠΑ, παραμένουν έτοιμες να παρέμβουν για να σώσουν το Ελληνικό Έθνος εάν το κρίνουν απαραίτητο. Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, εχθροί τους: οι διαταραχές, οι κομμουνιστές, και ο Ανδρέας Παπανδρέου».
Παραδέχονται, ωστόσο ότι ο Καραμανλής παρέλαβε ένα πολιτικό χάος και το διαμόρφωσε σε μια δημοκρατία», αν και όπως υποστηρίζουν, «πολλοί είχαν ελπίσει ότι θα έκανε πολύ περισσότερα για τις δομές της χώρας, αλλά αντί να θέσει τα θεμέλια για μια νέα πολιτική τάξη αποκατέστησε την παλιά».
Παρόλα αυτά, όπως επισημαίνουν, «...στην παρούσα φάση δεν έχουμε καλύτερο άνθρωπο στην Ελλάδα από τον Καραμανλή... Παραμένει ακόμη ο ισχυρότερος ηγέτης αυτής της χώρας και ένας άνθρωπος που έχει πολλά κοινά με τους δικούς μας στόχους. Το πρόβλημα είναι πώς να το πάμε στην κατεύθυνση που θα θέλαμε να πάει. Ο πειρασμός είναι να το πιέσουμε, αλλά με αυτόν τον τρόπο κινδυνεύουμε να του προκαλέσουμε αρνητικά συναισθήματα. Εξάλλου δεν υπάρχει απόδειξη ότι η πίεση θα λειτουργούσε. Είναι πεισματάρης και ενδιαφέρεται μόνο όταν υπάρχει κέρδος για τα ελληνικά συμφέροντα. Είναι γεγονός ότι τώρα είναι αντιμέτωπος με μια αποτελεσματική αντιπολίτευση, οπότε πρέπει να είμαστε προσεχτικοί...»
Αντίθετα, οι Αμερικανοί εμφανίζονται από δύσπιστοι έως αρνητικοί απέναντι στο φαινόμενο Παπανδρέου. «Για πρώτη φορά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ένα μείζον πολιτικό πρόσωπο, ο Ανδρέας Παπανδρέου, παρουσιάζει μια διαφορετική εξωτερική πολιτική, για την Ελλάδα προς τη Δύση. Ο Παπανδρέου μπορεί να μη γίνει ποτέ πρωθυπουργός - Πολλά θα εξαρτηθούν από το αν μετά τον Καραμανλή, το κέντρο ή η δεξιά μπορούν να παραμείνουν ενωμένοι πίσω από έναν μόνο ηγέτη.
Αλλά επειδή ο Παπανδρέου θα έκανε και θα έλεγε σχεδόν ο,τιδήποτε θεωρεί αναγκαίο για να γίνει πρωθυπουργός, είναι σχεδόν αδύνατο να προβλέψουμε τι θα κάνει εάν το πετύχει. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών έχει δηλώσει τα πάντα σε ότι αφορά την εσωτερική και την εξωτερική πολιτική. Μόνο ο παθολογικός αντιαμερικανισμός του παραμένει σταθερός. Έτσι, είναι ασφαλές να πούμε ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ θα εξυπηρετηθούν καλύτερα εάν η φιλοδοξία του να γίνει πρωθυπουργός δεν εκπληρωθεί…»
Διαβάστε ακόμα: