Ο ΓΙΩΡΓΟΣ, Ο ΑΝΤΩΝΗΣ, Ο ΑΛΕΞΗΣ, Ο ΜΥΘΟΣ...

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Μην ξεσηκώνεστε και μην χειροκροτείτε. Τίποτε δεν τελείωσε ακόμη. Ένας σταθμός ήταν η Σύνοδος Κορυφής στο ταξίδι της χώρας προς το άγνωστο. Χρόνια τώρα η Ελλάδα κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα γύρω από τον εαυτό της. Τρεις φορές μέσα σε μόλις πέντε χρόνια ξεκίνησε, αλλά και τις τρεις γύρισε πίσω.

Η αρχή έγινε με τον ΓΑΠ. Που με την παραδοχή «λεφτά υπάρχουν» βάλθηκε να κάνει την Ελλάδα Δανία του Νότου. Αντ’ αυτού, όμως, την οδήγησε στην Αφρική με ένα ΔΝΤ στο σβέρκο της.

Έτσι ήρθε η σειρά του Σαμαρά να σχίσει το μνημόνιο με μία επιχείρηση που έφερε τον κωδικό Ζάππειο 1 και Ζάππειο 2. Ο λαός τον πίστεψε, αλλά το Ζάππειο 1 και το Ζάππειο 2 έγιναν μνημόνιο 2 και μνημόνιο 3. Νέα αλλαγή φρουράς. Ο Τσίπρας ήρθε στην εξουσία επίσης για να σχίσει τα μνημόνια. Και όχι μόνο. Με το πρόγραμμα που έφερε τον κωδικό «Θεσσαλονίκη» δεσμεύθηκε για αποκατάσταση αδικιών με άμεσα μέτρα υπέρ των φτωχών. Έξι μήνες μετά τις εκλογές, όλα αυτά έχουν ξεχαστεί και ένα νέο μνημόνιο συζητείται.

Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλο στα ίδια μένουν...

Διαβάστε ακόμα:

Δεκανέας επιτελάρχης αντιστρατήγων