ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η «ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ» ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ

Κατοικώ στην Ελλάδα, από αρχαιοτάτων χρόνων, άρα μ' ενδιαφέρει το παρόν και το μέλλον μου. Επόμενο ήταν να παρακολουθήσω τη συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής για το δημοψήφισμα. Δεν θα σταθώ στις κεντρικές απόψεις, υπέρ και κατά του δημοψηφίσματος. Ότι καλώς, κακώς καλείται ο λαός να πάρει θέση και να δώσει λύση μ' ένα «ΝΑΙ», μ' ένα «ΌΧΙ» σ' ένα θέμα που μόνο μονοδιάστατο δεν είναι.

Άκουγα να μιλάει η πρόεδρος της Βουλής, η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου και μέσα μου ξύπνησε ο ψυχολόγος. Ο ψυχίατρος.

Όλοι μας μέσα μας έχουμε τον ψυχίατρο, τον δάσκαλο, τον δικηγόρο, τον αρχιτέκτονα, τον ηθοποιό, τον πολιτικό, τον προπονητή, τον διαιτητή. Τι σόι πράμα είναι αυτή η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου αναρωτιόμουνα, κάθε φορά που την άκουγα. Το ότι επιστράτευσα μέσα μου τον Φρόυντ δεν σημαίνει βέβαια ότι η κυρία πρόεδρος της Βουλής είναι ασθενής, ότι έχει ανάγκη ψυχοθεραπείας.

Απ' ότι γνωρίζω και απ' ότι αντιλαμβάνομαι πρόεδρος της Βουλής είναι εκείνος που διευθύνει τη συζήτηση. Δεν επιτρέπεται να κάνει μαθήματα ηθικής στους ομιλητές. Όπως ο διαιτητής δεν θα συμβουλεύσει πως να παίζουν οι ποδοσφαιριστές στο γήπεδο. Το ίδιο ο πρόεδρος του δικαστηρίου, πως να υπερασπίζουν καλύτερα οι δικηγόροι τους πελάτες τους δολοφόνους.

Τι κάνει η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου; Φοβερό. Ανοίγει το στόμα της και σε πιο έμπειρους πολιτικούς, μεγαλύτερους από την ηλικία της, το παίζει στριμένη δασκάλα του νηπιαγωγείου. Βγάζει γλώσσα σα να απευθύνεται σε ανήλικα παιδιά. Και τους λέει με ειρωνεία και κακία τι οφείλουν να κάνουν, να σέβονται εκείνο και το άλλο, να έχουν κόσμια συμπεριφορά, γιατί μας βλέπουν και οι ξένοι.

Η ίδια η κυρία πρόεδρος της Βουλής είναι υπεράνω κριτικής. Αυτή δεν χρειάζεται καν να φροντίζει να πειθαρχεί στα καθήκοντά της, στα όρια της. Μ' ένα στόμφο, με μια αλαζονεία, μ' έναν αυτοκρατορικού τύπου αυταρχισμό αρέσκεται να διαπαιδαγωγεί τους αδιόρθωτους υπηκόους της, εννοώ τους βουλευτές, ακόμα και τους αρχηγούς των κομμάτων.

Πού οφείλεται αυτό το «φαινόμενο Κωνσταντοπούλου». Αναζητείστε τα παιδικά της χρόνια. Αυτά, όσον αφορά τα αίτια της προκλητικότητάς της. Αν με ρωτάς πως χαρακτηρίζω τη συμπεριφορά της θα σου πω ότι είναι «παιδική». Πάσχει από «παιδισμό». Δεν έχει συναίσθηση το κορίτσι τι λέει, σε ποιους το λέει. Είναι ανεξέλεγκτη. Μια γραφική φιγούρα κόμικ.

Διαβάστε ακόμα:

Ρε, δεν γαμιόμαστε που θα σώσετε εσείς την Ελλάδα