ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ ΣΑΜΑΡΑ ΠΡΙΝ 23 ΧΡΟΝΙΑ

Αν ήταν δυνατόν να ανοίξεις το καπάκι ενός υπονόμου για να ρίξεις κατ' ευθείαν μέσα στα σκατά όλα τα ψέματα που λένε οι πολιτικοί, κυβερνητικοί κι όχι. Οι κουβέντες τους μόνον για τον αγωγό που οδηγεί στο βόθρο αξίζουν.

Φοβερό, ε; Να κρατάει κάποιος την αλήθεια, το φως που χρειάζεται να δει ο κόσμος, και να μη μπορεί να τα καταφέρει. Να ξεχωρίσουν οι πολίτες το χρυσάφι από τα σκουπίδια. Και όλος αυτός ο οχετός της υποκρισίας, του ψέματος, της παραπληροφόρησης γίνεται στο όνομα της δημοκρατίας.

Ο αποδυτηριάκιας το έχει πει 987 φορές και σήμερα θα το επαναλάβει για 988η φορά. Ξύνεις τα παπάρια σου όταν μιλάει ο πολιτικός. Το 'χεις ακόμα χαμένο το παιχνίδι αν δεν ξηγιέσαι έτσι, ακόμα και στην περίπτωση που ο κομματάρχης λέει το σωστό. Λέει αυτό που συμφωνείς. Λέει αυτό που σε βολεύει. Πάλι τα ξύνεις εσύ.

Γιατί δεν έχει καμία αξία η αλήθεια του πολιτικού. Είναι σα να μην την είπε! Επειδή δεν είναι σε θέση να την υλοποιήσει. Εκτός κι αν θέλουμε μητροπολίτη και τον υπουργό, τον πρωθυπουργό. Μόνον να λέει, όχι να κάνει.

Ανασύρω από το αρχείο μου μια δημόσια τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά, στις 4 Ιουλίου, σα σήμερα το 1993. Συνέντευξη του τότε αρχηγού της Πολιτικής Άνοιξης στην Καθημερινή. Φοβερά πράγματα. Να, τι είχε πει:

«Δεν θα επιστρέψω στη ΝΔ ακόμα κι αν αλλάξουν οι συνθήκες στην πολιτική ζωή της χώρας. Ακόμα κι αν με καλέσουν να γίνω αρχηγός του κόμματος».

Να συνεχίσω τα σχόλια είναι περιττό. ΌΛΟΙ οι πολιτικοί έχουν πει τα άντερά τους που στη συνέχεια τα κατάπιανε αμάσητα. Ούτε σταγόνα αίματος θα τρέξει από το σώμα τους αν τους καρφώσεις τα μεγάλα ψέματά τους, τα μεγάλα παραμύθια, τις μεγάλες υποσχέσεις, δεσμεύσεις, τις μεγάλες παπαριές.

Διαβάστε ακόμα:

Τα προνόμια των νεκρών