ΤΕΡΜΑ ΤΑ ΔΙΦΡΑΓΚΑ

Γράφει ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος

Είναι η φράση που ακουγόταν στα λεωφορεία της δεκαετίας του ΄60 και στις ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, από τους εισπράκτορες των λεωφορείων, στο τέλος των διαδρομών.

Επιτέλους είμαστε στο τέλος της διαδρομής, γιατί το ερώτημα πότε θα πιάσουμε πάτο ταλάνισε την ελληνική κοινωνία επί σειρά ετών. Στην αρχή για το κοινωνικο-πολιτικό γίγνεσθαι και εν συνεχεία, φθάνοντας στο σήμερα, για την οικονομική συντέλεια που βιώνουμε. Σήμερα παρακολουθούμε την αρχή του τέλους και οι λύσεις που απομένουν δεν είναι πολλές.

Παρατηρώντας τα πράγματα από απόσταση μόνο, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί ό,τι πραγματικά συμβαίνει. Είτε το θέλουμε είτε όχι, υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων. Εκείνοι που καταλαβαίνουν ό,τι βλέπουν (ευτυχώς) και οι άλλοι που βλέπουν μόνον ό,τι καταλαβαίνουν (δυστυχώς).

Η Ελλάδα προ του φάσματος της πείνας, εξαιτίας της άθλιας πολιτικής διαχείρισης από τους εκάστοτε αυτόκλητους και μη σωτήρες της, αναμένει τις αποφάσεις χορτάτων και καθόλου ιδεαλιστών Ευρωπαίων για να ακολουθήσει την τύχη της. Μην περιμένετε λύσεις ανθρώπινες. Το μνημόνιο που θα ζητηθεί από τον Έλληνα πρωθυπουργό, όπως κι εάν λέγεται, όπου κι εάν ανήκει, θα στάζει αίμα.

Οι σημερινοί εξουσιαστές της Ευρώπης, κατά κύριο λόγο Γερμανοί, οι οποίοι δεν έχουν καμία συγγένεια με τον Μιτεράν, τον Πάλμε και τον Σμιθ μιας άλλης εποχής, γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι κάτοικοι της ευλογημένης χώρας που ακούει στο όνομα Ελλάδα και που κατά βάθος τη ζηλεύουν πολύ για όλα όσα οι δυνάμεις του σύμπαντος αποφάσισαν να της χαρίσουν είναι παγιδευμένοι από την ανικανότητα ή τον φαύλο πολιτικό βίο των κατά καιρούς κυβερνητών τους.

Βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να αντιλαμβάνονται ότι κοινοβουλευτικές δυνάμεις της χώρας κατόρθωσαν να επιφέρουν ζημιές, συγκρίσιμες με εκείνες του τυραννικού καθεστώτος της δικτατορίας. Σήμερα, λοιπόν, πάνω στο κορμί αυτών των ταλαιπωρημένων Ελλήνων, οι επιφανείς Ευρωπαίοι, έχοντας απέναντί τους έναν άπειρο πολιτικά πρωθυπουργό, παίζουν μία παρτίδα σκάκι. Μία ανέντιμη παρτίδα, γιατί εκείνοι είναι οι μετρ και ο δικός μας ερασιτέχνης...

Εκβιάζουν επειδή γνωρίζουν ότι το δίλημμα είναι συγκεκριμένο: Επιλέξτε μεταξύ της πείνας και του εξευτελισμού.

Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για τον Αλέξη Τσίπρα να επιστρέψει στον λαό του μ’ ένα μνημόνιο βουτηγμένο στο αίμα κι ας το αμφισβητούν κάποιοι φίλοι μου φιλελεύθεροι, οι οποίοι με περίσσεια ελαφρότητα αρνούνται να αντιληφθούν ότι τα εξοντωτικά μέτρα τέτοιου μνημονίου θα κάνουν τις μέχρι σήμερα αυτοκτονίες πολιτών να μοιάζουν ασήμαντες σε σχέση με ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Όσο δύσκολο είναι να τους ανακοινώσει ότι βγαίνουν από την Ευρωζώνη για να ακολουθήσουν το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Η άλλη λύση του παράλληλου εθνικού νομίσματος είναι απλώς μια παράλληλη ταλαιπωρία, η οποία περιέχει πλεονεκτήματα μόνο για την άλλη πλευρά και όχι για τους Έλληνες εργαζομένους, συνταξιούχους, φορολογουμένους. Για να τους αναγκάσει να παραμείνουν ως άνετο μαξιλάρι στα οπίσθια της εύρωστης οικονομίας της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

Καλή τύχη, γιατί, εάν επιλέξουμε την αξιοπρέπεια, θα χρειαστούμε και κουράγιο και τύχη...

Διαβάστε ακόμα:

Τσίπρα, είσαι πανίσχυρος, ξέχνα τα ψέματα