ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ

Τελικά, άμα είσαι πολιτικός, είσαι παραμύθης, όποια φανέλλα φοράς. Σε τίποτα δεν διαφέρει και ο αριστερός όταν κι αυτός παριστάνει τον πολιτικό. Υπόσχεται, δηλαδή, πράγματα που δεν γίνονται. Δεσμεύεται για πράγματα που ούτε ο ίδιος υποστηρίζει ότι πραγματοποιούνται.

Αυτό θα πει πολιτικός. Λόγια. Μπούρδες. Άσχετο αν είναι κουλτουριάρικες, που όμως δεν προσφέρονται για ακαδημαϊκή ανάλυση και διερεύνηση, αλλά απευθύνεται σε απελπισμένους, σε ανθρώπους που πεινάνε, που υποφέρουν.

Στην κοινοβουλευτική ομάδα του σύριζα ο Τσίπρας είπε ένα καραμπινάτο ψέμα. Κανένα πρόβλημα. Είναι πέρα για πέρα νομιμοποιημένο, ολότελα συμβατικό το ψέμα. Το παραμύθι. Το σότο. Ακόμα και από το στόμα εκείνου που... διαφέρει από τους συντηρητικούς πολιτικούς, τους αστούς, τους επικυψίες.

Και ένας που αυτοαποκαλείται αριστερός, στα λόγια, όχι στην πράξη, όπως ο Τσίπρας, όταν είναι πολιτικός πέφτει στο λούκι του απροκάλυπτου ψέματος. Είπε:

«Εδώ που ήρθαμε, ήρθαμε όλοι μαζύ. Ή, θα φύγουμε όλοι μαζύ ή, συνεχίζουμε όλοι μαζύ».

Μα, είναι δυνατόν να λέγεται αυτό! Κι όμως είναι. Η αλήθεια είναι ότι στην κυβέρνηση δεν ήρθαν όλοι μαζύ από τον σύριζα. Σκόρπιοι ήντουσαν, σκόρπιοι είναι και σήμερα. Με διαφορετικές απόψεις. Και όπως πράγματι δεν ήρθανε όλοι μαζύ, έτσι και δεν θα συνεχίσουν όλοι μαζύ.

Διαβάστε ακόμα:

Στον Τσίπρα βλέπουν έναν άλλο ...Μπάφετ