ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΑ ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ!

Ωραία το έθεσε η Ραχήλ, αφού ψήφισε «όχι». Μερικούς μήνες πριν την ένταξή της στον Σύριζα και άλλους τόσους από τότε που είχε δηλώσει ότι αν μας ζορίσουν πολύ οι δανειστές τυπώνουμε μερικά δις ευρώ και τους γράφουμε στα παπάρια μας.

«Τα ζώα απ’ έξω κοιτούσαν πότε τα γουρούνια και πότε τους ανθρώπους, πότε τους ανθρώπους και πότε τα γουρούνια, ύστερα πάλι τα γουρούνια και πάλι τους ανθρώπους, αλλά ήταν αδύνατον να διακρίνουν ποιος ήταν ποιος». Σοφά λόγια γραμμένα από τον Γιώργη τον Οργουελ στη «Φάρμα των ζώων».

Για όσους δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο παραθέτω: «Πρόκειται για μια ιδιοφυή αλληγορία του σοσιαλιστικού καθεστώτος στη Σοβιετική Ένωση αλλά και κάθε ολοκληρωτισμού. Η ιστορία είναι για τα ζώα μιας φάρμας, που επαναστατούν ενάντια στον αφέντη τους και αναλαμβάνουν τα ίδια τη διαχείρισή της. Όμως η συνέχεια δεν είναι όσο ευχάριστη περίμεναν». Αυτό δεν είναι δικό μου, αλλά κριτικού.

Η Ραχήλ δεν έχω καταλάβει που ακριβώς τοποθετεί τον εαυτό της. Στα ζώα της φάρμας, στους αφέντες ή κάπου αλλού; Είπε και το άλλο, πάντα μέσω facebook ξημερώματα: «Ραντεβού στους δρόμους της φωτιάς». Αναφερόταν άραγε στην ταινία; Στους δυο χαρακτήρες της; Τον Χάρολντ Έιμπραχαμς ο οποίος ήταν εβραϊκής καταγωγής και βίωνε τον κρυφό ρατσισμό των Άγγλων και αποφάσισε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού (1924) για να πάρει το αίμα του πίσω; Μήπως τον Έρικ Λίντελ, θεολόγο ο οποίος ήταν από τη φύση του γρήγορος και ήθελε να τιμήσει το Θεό για το χάρισμα που κατέχει;

Μήπως άκουγε εκείνη την ώρα που πόσταρε, Βαγγέλη Παπαθανασίου; Η μήπως απλώς ήθελε να γράψει κάτι και έγραψε μαλακίες; Να την ευχαριστήσω πάντως που δεν έδωσε ραντεβού στα γουναράδικα, γιατί θα πάθαινα συγκοπή.

Διαβάστε ακόμα:

Λαφαζάνης και σε online game