ΠΟΙΟΙ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Πέρασαν 26 χρόνια από το 1989, εποχή της πρώτης επανάστασης κατά των πολιτικών δεινοσαύρων και οι συζητήσεις για το νέο και το παλιό της πολιτικής είναι και πάλι στην
πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.

Την εποχή εκείνη-βρισκόμαστε στον Νοέμβριο του 1989, λίγο μετά τις δεύτερες εκλογές του έτους που ανέδειξαν και πάλι πρώτο κόμμα αλλά χωρίς αυτοδυναμία τη ΝΔ -τα
κόμματα προς γενική κατάπληξη αποφασίζουν να συνεργαστούν.

Η οικουμενική κυβέρνηση είναι γεγονός. Μητσοτάκης, Παπανδρέου, Φλωράκης και Κύρκος φωτογραφίζονται χαμογελαστοί και προσπαθούν να σκεφτούν κάποιον σημαντικό άνθρωπο
για πρωθυπουργό. Τελικά ,ο Μητσοτάκης προτείνει και ο Παπανδρέου αποδέχεται τον ακαδημαϊκό Ξενοφώντα Ζολώτα.

Στις 22/11 η Ελευθεροτυπία ανακοινώνει την είδηση στο πρωτοσέλιδό της: «Ένας 75χρovoς κι ένας 80χρovoς επέλεξαν για πρωθυπουργό έναν 90χρονο!» Ο όρος «δεινόσαυρος»
παίζει πολύ, όπως στη φράση «όλοι μας οι πολιτικοί είναι δεινόσαυροι και πρέπει να μπούνε σε γηροκομεί .» Την ίδια μέρα ανακοινώνεται πως ο νέος πρόεδρος της Βουλής θα
είναι ο Αθανάσιος Τσαλδάρης (περίπου 70 ετών), ο οποίος ήταν τουλάχιστον δέκα χρόνια νεότερος από τον Γιάννη Αλευρά που ήταν πρόεδρος επί ΠΑΣΟΚ.

Κάπως έτσι καθιερώθηκε ο όρος δεινόσαυρος της πολιτικής, που ο Α.Τσίπρας επιχειρεί τώρα να αναβιώσει, προσδίδοντας στην εκλογική αναμέτρηση χαρακτήρα μάχης ανάμεσα
στο νέο και το παλιό.

Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, κερδίζουμε το αύριο, είναι το κύριο σύνθημα του.

Για να γίνει όμως αυτό, ο φέρελπις ανανεωτής του δημοσίου βίου ζητά αυτοδυναμία, στόχο της εποχής… των δεινοσαύρων. Αντίθετα, η κατά τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ,
εκπρόσωπος του παλιού, ΝΔ, νεωτερίζει προτείνοντας κυβερνήσεις συνεργασίας. Ντεμοντέ και η άλλη θέση του Τσίπρα, πρωθυπουργός ή τίποτε άλλο, όταν ο Μειμαράκης
δέχεται- ακόμη και στην περίπτωση που το κόμμα του βγει πρώτο- να μην αναλάβει πρωθυπουργός, αν αυτό κριθεί απαραίτητο για το καλό της χώρας. Κι ας είναι
μεγαλύτερος κατά 20 χρόνια από τον αντίπαλο του. Σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι του Αλέξη τον κατατάσσουν στους δεινόσαυρους της πολιτικής κι ας τον περνούν όλοι από 10 έως
25 χρόνια.

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν η πρώτη που αμφισβήτησε το νέο που κομίζει ο πρώην σύντροφος της. Ακούω τον απελθόντα πρωθυπουργό να μιλά για το παλιό και το νέο, δεν
υπάρχει πιο παλιό από αυτούς που άλλα λένε και άλλα κάνουν, τόνισε.

Καυστική στο σχόλιο της και η Φώφη Γεννηματά. Ο Τσίπρας δεν είναι η αρχή του νέου, αλλά το τέλος του παλιού, είπε. Ο Βαγγέλης Μειμαράκης δείχνει να γέρνει πιο πολύ προς το παλιό. Αυτό το παλαιό, λέει, έχει ιστορία για την οποία είναι υπερήφανο, αυτό το παλαιό με την ψήφο του λαού κυβερνούσε, αυτό το παλαιό είναι που ενώνει το νέο και το παλιό μαζί, τους γονείς με τα παιδιά, εμείς είμαστε και νέο και παλιό και μπορούμε να εγγυηθούμε την πορεία της χώρας.

Για το λόγο αυτό, ο Σταύρος Θεοδωράκης καλεί τον ψηφοφόρο να διαλέξει ανάμεσα στο παλιό, παλιό ή το νέο παλιό. Και φυσικά, νέο παλιό εννοεί τον Τσίπρα...

Διαβάστε ακόμα:

Θα φανεί πόσο θέλουν τη νίκη Τσίπρας και Μεϊμαράκης