ΠΟΙΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ...

Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης

Άραγε τι νόημα έχει το ποιος θα βγει αρχηγός στη Νέα Δημοκρατία, όταν η πολιτική όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, λειτουργεί όπως ένα συνεργείο αυτοκινήτων. Με ανταλλακτικά. Δεν μας κάνει ο εκλεγμένος; Τον αντικαθιστούμε με έναν πιο υπάκουο, έναν δοτό.

Το έχουμε δει κατ’ επανάληψη αυτό το έργο στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, με θύματα όχι μόνο αρχηγούς κομμάτων, αλλά και πρωθυπουργούς, καθώς και υπουργούς Οικονομικών. Παράδειγμα ο ΓΑΠ που έχασε ταυτόχρονα την πρωθυπουργία και την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, ενώ στη συνέχεια ετέθη και εκτός Βουλής. Το αυτό περίπου συνέβη και με τον Αντώνη Σαμαρά, μόνο που αυτός έμεινε στη Βουλή.

Και ενώ όλοι πίστευαν ότι τα νήματα των εξελίξεων κινούν οι εκλεγμένοι των ισχυρών οικονομικά χωρών, όπως για παράδειγμα η Άνγκελα Μέρκελ, με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι και η Γερμανίδα Καγκελάριος έχει επίσης προγραφεί από τους αόρατους κουμανταδόρους των εθνών και στη θέση της προωθείται ο Σόιμπλε. Ο πιο ακραιφνής οπαδός της λιτότητας.

Τα γράφω όλα αυτά γιατί μερικοί- τι μερικοί; αρκετοί θα έλεγα- άρχισαν να συζητούν και πάλι την πιθανότητα εκλογών κατά Φεβρουάριο μεριά ή την Άνοιξη ως αποτέλεσμα της αδυναμίας, λέει, του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, αλλά και των κοινωνικών αντιδράσεων που θα προκαλέσει η εφαρμοζόμενη πολιτική.

Πολλοί, ωστόσο, απορρίπτουν το σενάριο αυτό και τάσσονται υπέρ μιας άλλης κυβέρνησης από την ίδια τη Βουλή, χωρίς να διευκρινίζουν ούτε ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός ούτε ποια κόμματα θα τον στηρίξουν. Έχει νόημα αυτό όμως; Κάποιοι στο εξωτερικό φροντίζουν πριν από μας για μας...

Διαβάστε ακόμα:

Θα ξεφουσκώσει τον... Φίλη