ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΤΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ... ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Σα σήμερα, 3 Νοεμβρίου, το 2008 εκλέχτηκε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, δηλαδή της πλανηταρχίας, της αρχηγίας του πλανήτη, ένας μη λευκός. Κάποιος στυλάτος μπασταρδόμαυρος με το όνομα Μπαράκ Ομπάμα. Ποιο είναι το θέμα;

Δεν υπάρχει κανένα θέμα! Κανονικός σκυλάραπας να ήταν ο κάτοικος του Λευκού Οίκου, ένας τζιχαντιστής, ο αδελφός του Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο γιος του Τρακατρούκα, ένας πράκτορας του Πούτιν, ο όποιος απίθανος, πάλι δεν θα υπήρχε θέμα. Οι ΗΠΑ θα ήταν οι ΗΠΑ. Και ο πρόεδρός τους θα υπέγραφε αυτά που θα υπέγραφε ο Κλίντον, ο Μπους, ο κάθε ασπρουλιάρης από το Χάρβαρντ και το Κολούμπια.

Έλα, όμως, που πριν ακόμα κερδίσει τις εκλογές ο Ομπάμα ένα κάρο αφελείς και ρομαντικοί της πλάκας ανά την υφήλιο είχαν γράψει τα άντερά τους. Ότι ο ψευτονέγρος Ομπάμα θα φέρει την ελπίδα, μία άλλη τάξη πραγμάτων θα χαμογελάσει στην ανθρωπότητα.

Μία από τα ίδια αποδείχθηκε ο Ομπάμα. Δεν γινόταν διαφορετικά. Επειδή ο πλανητάρχης, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα εργαλείο, μια βίδα, στο όλο σύστημα της πλανηταρχίας. Πάνω απ' όλα, και από τον πλανητάρχη, είναι η πλανηταρχία. Η εξουσία της πλανηταρχίας. Που την προσταστεύει η... δημοκρατία.

Είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη της αιωνιότητας η δημοκρατία. Η γνήσια δημοκρατία. Αυτή που ψηφίζει ο λαός, ελεύθερα και αβίαστα. Και με τις μεγάλες λαϊκές νίκες της πλειοψηφίας συντηρείται και ισχυροποιείται το καθεστώς των οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων.

Διαβάστε ακόμα:

Γερόλυκος «ηθοποιός» ο γέρος της Δημοκρατίας