ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ ΑΠΟ ΘΙΑΣΟ ΑΤΑΚΑΔΟΡΩΝ

Γράφει ο Στήβεν Αβραμίδης

Ο Γερμανός πρέσβης, λέει το ρεπορτάζ, συνέταξε έκθεσιν περί της ελληνικής πραγματικότητος και διεπίστωσε οτι είμεθα καράβι ακυβέρνητον. Παρακαλώ ένα χαλβά εις τον κύριον, που αν το ήξερε και πριν, είναι λάθος του που δεν το είχε αναφέρει παλαιόθεν. Αν δεν το ήξερε όμως και το βρήκε τώρα, τότε πράγματι έχει σοβαρό πρόβλημα η Γερμανία με τον τύπο που έχει διορίσει εδώ πέρα. Και παρακαλώ άμεσα να ανακληθεί εκεί κατά Ρήνο μεριά, διότι στο μπουρδέλο οφείλει να υπάρχει τσατσά. Εκτός αν η Γερμανία το ξέρει και προκειμένου να ικανοποιήσει τοπικό ρουσφέτι, έστειλε αυτόν τον ανοιχτομάτη εδώ κάτω.

Το ρεπορτάζ όμως συνεχίζει και τονίζει με σχετικήν έμφασιν, ότι πέραν της σκληρής απάντησης του Μαξίμου, ετοποθετήθη και τις παριστάνων τον υπουργό μας, εν ονόματι Μάρδας. Προσοχή εδώ. Ο Μάρδας δεν ανήκει στο περιβάλλον του Μαξίμου και πληροφορούμαι ότι δεν είναι κανονικός υπουργός, αλλά αναπληρωματικός. Ο κανονικός υπουργός εξωτερικών, εν ονόματι Κοτζιάς, δεν τοποθετήθηκε, πράγμα λογικότατο αφού θα ήταν απασχολημένος με διορισμούς των πιο απομακρυσμένων κουμπάρων του, αφού έχει διορίσει όλη του την οικογένεια.

Φαίνεται λοιπόν, οτι έχει δίκιο η γερμανική έκθεση; Και μόνο οτι πετάχτηκε ένας αναπληρωματικός και μίλησε ενώ μιλούσε το πρωθυπουργικό περιβάλλον, δείχνει μπόλικα. Για ακυβερνησία ακόμα δεν μπορούμε να ομιλήσουμε, αλλά για μια γροθιά ανοιγμένη, άνετα. Καθώς και για ένα θίασο ατακαδόρων, που βιάζεται ποιός θα μιλήσει πρώτος. Για το καλό βέβαια του γίγαντα που ψήφισε.

Λεπτομέρειες λοιπές για την στοιχειοθέτηση της θέσης του πρέσβη, δεν γνωρίζω, αλλά γνωρίζω τα δικά μου. Όχι στην Frontex, αλλά υπό την απειλή της εξόδου από την Σένγκεν, άτακτη υποχώρηση. Συμβούλιο για πιθανή συναίνεση των πολιτικών αρχηγών στο ασφαλιστικό, αλλά άμα κυβερνάς, η εθνική συνεννόηση, τι χρειάζεται; Κανείς δεν ξέρει ποιό ακριβώς είναι το σχέδιο για την εθνική στρατηγική στα εξωτερικά θέματα, στην υγεία στην παιδεία και στην δημόσια ασφάλεια. Μπορεί βέβαια η κυβέρνηση να μην το αποκαλύπτει για να μην το κλέψουν οι ΗΠΑ που επίσης περνάνε κρίση, αλλά σε πρώτη φάση βλέπουμε κάτι εκπληκτικές κωλοτούμπες των αντιμνημονιακών σε σκάμμα καινούργιου αδίστακτου μνημόνιου όσο αναφορά κατασχέσεις σπιτιών, καταθέσεων κι αξιοπρέπειας του γίγαντα ελληνικού λαού, που αντιστέκεται σφόδρα στον καθρέφτη του. Κι όπως και να το κάνεις, μια κυβέρνηση που δεν αποκαλύπτει το σχέδιο της ή απλά συντηρείται στις καρέκλες της μόνο με φοροεπιδρομές, απλά δεν κυβερνάει αλλά μόνο παίζει το πουλί της.

Επίσης έχουμε μια κυβέρνηση που συμμετέχει στις απεργίες εναντίον του εαυτού της, που το παίζει αριστερή ενώ θέλει επενδύσεις από ιδιωτικά κεφάλαια για πιθανή ανάπτυξη και γενικώς θέλει να αναπτύξει τον ιδιωτικό τομέα ενώ η αριστερή ιδεολογία μιλάει για κρατικοποίηση του εθνικού πλούτου. Γενικώς βλέπουμε αριστερούς επιπέδου Σταθάκη που ξεχνάνε να δηλώσουν κανά δυάρι εκατομμύρια και καμιά 38αριά ακίνητα στο πόθεν έσχες τους, κάτι Κατρούγκαλους που παίρνουνε μίζες κανά 12% προμήθεια για επαναπροσλήψεις στο δημόσιο και κυριότερα να μην δουλεύει η δικαιοσύνη για την φοροπάταξη, πέραν της καρεκλικής τερατογένεσης που αριστεροί συγκυβερνούν με ακροδεξιούς.

Φυσικά αυτή είναι η κορυφή του παγόβουνου. Δηλαδή οι καραγκιόζηδες Έλληνες ποιούς αποφάσισαν να στείλουν στην εξουσία. Διότι η ουσία είναι άλλη. Οτι είχαμε ένα περίπου 45% αποχή στην εκλογική διαδικασία, Έλληνες που προφανώς δεν γουστάρουν να διαλέγουν κυβερνήτες ή απλά δεν θέλουν να κυβερνώνται, αλλά και από αυτούς που πήγαν στην κάλπη, έχουμε τον Τσίπρα με ένα 35%, δηλαδή μια εκλογική ακυβερνησία αν πάρουμε υπ' όψιν μας το μπόνους του κατάπτυστου εκλογικού νόμου. Άρα κυβερνάει, όπως και να το κάνεις, μια μειοψηφία. Θα μου πεις οτι αυτό είναι ευθύνη του ανεύθυνου τεμπέλη που γεμίζει τις καφετέριες και πολιτικολογεί, δίνοντας όλες τις δουλειές στους μετανάστες. Δεν λέω κάτι άλλο. Απλά λέω οτι υπό τις συνθήκες αυτές, ο Μάρδας που διαμαρτύρεται για τον πρέσβη, είναι ακόμα ένα νούμερο στην απέραντη ιστορία των Ελλήνων πολιτικών.

Επίσης υποθέτω οτι ο Γερμανός πρέσβης, κοιτάει και την πιθανή αντιπολίτευση αν δεχθούμε οτι η κυβέρνηση ενός τόπου, είναι δίπολο. Εκεί νομίζω, δεν υπάρχει ιδιαίτερη αντίρρηση. Υπάρχει ο Λεβέντης με το τρελόχαρτο που θέλει να πάρει αμέτι μου χαμέτι μου κι ένα υπουργείο, το ΚΚΕ που δεν συμμετέχει πουθενά, η Χρυσή Αυγή που θεωρεί πολιτικές πράξεις κοινές δολοφονίες, αλλά και μια ΝΔ, που δεν μπορεί ούτε αρχηγό να εκλέξει. Είναι τρελός ο Γερμανός τελικά, ή οι Τσίπρες και οι Μάρδες, μαζί με τους Τσακαλώτους και τους Φύτρωνες, είναι απλά νούμερα;

Εγώ λέω οτι νούμερα έχουν ανέβει στις καρέκλες. Διότι νούμερα τους ψήφισαν. Νούμερα άνθρωποι, που καλούνται να πληρώσουν νούμερα, που απλά δεν τα έχουν. Νούμερα που ψηφίζει η κυβέρνηση, κι όποτε χρειάζεται με την συνδρομή της όποιας αντιπολίτευσης, που όμως κανείς δεν πιστεύει οτι θα κάτσουν τελικά. Δηλαδή έχουμε μια κυβέρνηση, που παίρνει μέτρα που όμως δεν τα πιστεύει. Και η κυβέρνηση αποδεικνύεται από τα μέτρα της και το όραμα της βάσει αυτών. Όταν λοιπόν κάποιος κάνει αυτά που δεν τα θέλει, μπορείς να πεις οτι κυβερνάει; Μόνο στο καφενείο μπορεί να γίνουν αυτά και μετά από μερικές χαμένες παρτίδες πρέφας μετά κανονικής κατανάλωσης τσίπουρου.

Βέβαια παίζει και η συμπληρωματική σημειολογία. Οτι οι άνθρωποι δεν είναι ανίκανοι αλλά βαλτοί ίνα αποσπάσουν οι δανεισταί τας περιουσίας των Ελλήνων. Και γιατί να διαφωνήσουμε και σε αυτό; Ακόμα όμως κι έτσι να είναι, πάλι η έκθεση του Γερμανού πρέσβη, έχει ουσία. Πετύχαμε σύντροφοι, αφού η Ελλάδα είναι σε ακυβερνησία κι άρα προχωράει το σχέδιο μας. Δεν κατανοώ την διαφωνία του Μάρδα πάλι. Που όμως δεν έχει κάποια σημασία η γνώμη μου είτε είναι συμφωνούσα είτε διαφωνούσα. Διότι πέραν της γνώμης μου ή της έκθεσης του πρέσβη, έχουμε και μια πραγματικότητα: Οτι του Έλληνα ο τράχηλος, ζυγόν δεν υπομένει. Κι ας είναι κι από δημοκρατικές διαδικασίες. Όπως δεν υπομένουμε και να γράφουν κάποιοι τις αλήθειες για εμάς. Εμείς γουστάρουμε να είμαστε κλέφτες κι αρματωλοί, αλλά πρέπει και να κρατάμε τα προσχήματα όπως τα θέλουμε. Απαγορεύεται σε οποιονδήποτε να γράφει για τα δικά μας. Σιγά τώρα μην γίνουμε και μέλη κάποιας παγκόσμιας κοινότητας. Εμείς, μην το ξεχνάμε, έχουμε δημιουργήσει τον παγκόσμιο πολιτισμό κι όλοι χρωστάνε σε μας εσαεί.

Γενικώς, ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΟΙ ΕΚΘΕΣΕΙΣ. ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΜΑΡΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΑΣΕΙΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΟΥ ΒΕΒΗΛΩΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. ΕΠΙΣΗΣ, ΖΗΤΩ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ σηκώθηκε στο blog του Στήβεν Αβραμίδη, το φως του φεγγαριού

Διαβάστε ακόμα:

Λεβέντης, ο μόνος που νίκησε τον Τσίπρα