ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΜΕΝ, ΜΑΡΤΥΡΙΑΡΗΣ ΔΕ...

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Στη λαική διάλεκτο λέγεται κουσκουσιάρης. Του λες κάτι και δεν μπορεί να το κρατήσει για τον εαυτό του. Το ξεφουρνίζει σε πρώτη ζήτηση. Άλλοι τον αποκαλούν κουτσομπόλη. Έναν τύπο που μεταφέρει τα γεγονότα, συνήθως διαστρεβλωμένα και παρεξηγήσιμα. Αλλά ούτε αυτό ταιριάζει στην περίπτωση του Βασίλη Λεβέντη, καθώς ο κουτσομπόλης και ο κουσκουσιάρης, αναπαράγουν γνωστές φήμες, που συνήθως κινούνται στον τομέα της υπερβολής ή και της φαντασίας, ενώ ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων πατάει γερά στη γή.

Έχει, όμως, ένα ιδίωμα, που ο ίδιος το θεωρεί αρετή ενώ άλλοι πολιτικοί, μεγάλο ελάττωμα. Μεταφέρει αλήθειες. Στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού έλεγε τις προάλλες σε δημοσιογράφους ότι δεν του μιλά γιατί δεν μπορεί να κρατήσει κανένα μυστικό. Όλα τα βγάζει στα φόρα.

Κάποιος οπαδός του θα έλεγε ότι ο Λεβέντης δεν φοβάται τίποτε, γιατί κινείται πάντα στο φώς, σε αντίθεση με άλλους που βυσσοδομούν στα παρασκήνια. Ένας άλλος, όμως θα απέδιδε τη στάση του στην πολιτική απειρία του. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, άλλωστε για να κοινοποιήσει κάποιος πολιτικός μία σοβαρή επαφή του ή έναν κρίσιμο διάλογο. Να διαρρεύσει, για παράδειγμα, την είδηση στα ΜΜΕ, χωρίς να αποκαλυφθεί ποτέ η πηγή της και να σπεύσει στη συνέχεια να την επιβεβαιώσει ή να τη διαψεύσει, ανάλογα με το σχέδιο που έχει δρομολογήσει.

Η τακτική ανοικτών θυρών που ακολουθεί τώρα ο Λεβέντης τον εκθέτει στον κίνδυνο να θεωρηθεί γραφικός. Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί δημόσια συζήτηση για ευαίσθητα εθνικά θέματα. Ούτε βέβαια για τη σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης. Υποπτεύομαι ότι αυτό που επιδιώκει ο πρόεδρος Βασίλης με την κοινολόγηση επαφών και διαλόγων με άλλους πολιτικούς είναι να αναλάβει οικουμενικός εκπρόσωπος του πολιτικού κόσμου.

Διαβάστε ακόμα:

Το ανάστημα των κοντοστούπηδων