ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Πεθαίνει αύριο και ο Κώστας Καραμανλής. Αύριο σημαίνει σ' ένα χρόνο, σε δέκα χρόνια, σε 50 χρόνια... Θα φύγει, πάντως, απ' αυτόν το κόσμο μια ημέρα, όπως όλοι μας, και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Και θα πουν ότι υπήρξε κι αυτός αγωνιστής, όπως ο στενός του συνεργάτης, ο πιο στενός, ο Γιάννης Αγγέλου, που πήγε από καρκίνο στα 66 του.
Το ίδιο θα πουν και όταν πεθάνει ο Γιώργος Παπανδρέου. Ότι ήταν συνεπής αγωνιστής της δημοκρατικής παράταξης. Ότι πάλαιψε κι αυτός για την Ελλάδα.
Τότε, πώς γίνεται, ρε πούστη μου, με αγωνιστές, οραματιστές, πετυχημένους και υποδείγματα ηθικής και αποτελεσματικότητας κυβερνήτες, η Ελλάδα να έχει πάρει τον κατήφορο. Περίεργο. Περιεργότατο.
Να έχουν σκάσει καραμπινάτα σκάνδαλα, οι κυβερνήτες να έχουν προσωπική ευθύνη για το κακό που μας βρήκε. Κι όταν πεθαίνει κάποιος, αυτός να μη θεωρείται ότι έχει ευθύνη για το φόνο. Ούτε ήξερε, ούτε έβλαψε, τίποτα.
Ο Γιάννης Αγγέλου ήταν το Νο1 πρόσωπο πιο κοντά στον Κώστα Καραμανλή. Πέθανε ο άνθρωπος, και πρώην υπουργοί της ΝΔ, μεγαλοστελέχη του κόμματος συμφώνησαν: Ήταν αγωνιστής, αξιοπρεπής, ευγενής, σεμνός, γλυκός, σοβαρός. Συμφωνώ. Εκατό τα εκατό, τέτοιος ήταν ο άνθρωπος.
Δεν είπαν και το άλλο, όμως. Ότι ο Γιάννης Αγγέλου ήταν ανεύθυνος στην πορεία της χώρας προς τον όλεθρο. Όπως το ίδιο θα πουν αν πεθάνει ο Καραμανλής. Γιατί να φταίει αυτός. Αφού δεν φταίνε οι κολλητοί, θα φταίει ο αρχηγός;
Διαβάστε ακόμα: