ΤΟ ΜΟΝΙΜΩΣ ΗΛΙΘΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
Δεν αντέχω να βλέπω τη φωτογραφία του υπουργού οικονομικών σύντροφου Γιώργου Σταθάκη. Με αρρωσταίνει, χωρίς υπερβολή. Δεν θυμάμαι να μου έχει ξανασυμβεί μ' άλλο δημόσιο πρόσωπο. Πιθανόν, ναι, όμως όχι να με εξοργίζει τόσο πολύ όσο η φάτσα του συριζαίου υπουργού. Σου λέω ότι δεν μπορώ, με ανακατώνει το ηλίθιο χαμόγελο που μονίμως φοράει.
Ένα κάπως κουρασμένο ύφος, μια κάποια ειρωνεία, μια κάποια φιλοσοφική αποστροφή μ' αυτό που υποτίθεται ασχολείται, την πολιτική, την οικονομία, την κυβέρνηση, τη διαπραγμάτευση με την τρόικα. Πώς να έχεις εμπιστοσύνη σ' έναν άνθρωπο με τέτοια «μουτσούνα». Λες και δεν αντικρύζεις άνθρωπο, αλλά μια μάσκα κολλημένη σε πρόσωπο.
Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο, ούτε μ' ενδιαφέρει ο χαρακτήρας του, η συμπεριφορά του, οι σπουδές του, η καταγωγή του, η οικογενειακή του κατάσταση. Στέκομαι στο πρόσωπό του που μ' εκνευρίζει. Ένα πράμα ίδιο, ίδιο και απαράλλακτο, είτε τον τρακάρω στην τηλεόραση, είτε σε φωτογραφία στα μήντια. Σα να τον έχει βαρέσει μια βαρεμάρα, να μην κάνει κέφι αυτό που κάνει, να μην τον εκφράζει. Από τα μάτια του βγαίνει ένας σνομπισμός, ένας ελιτισμός, μια κάποια αποστροφή στα συμβαίνοντα γύρω του.
Και δεν μπορείς να αποφύγεις τη φάτσα του 63χρονου Γιώργου Σταθάκη ειδικά αυτές τις ημέρες που γίνεται το παζάρι με τους δανειστές. Θες να μάθεις πώς θα καταλήξει το πράμα, πόσο αίμα θα σου πιουν, και πέφτεις στο δίδυμο της συμφοράς. Ένας Τσακαλώτος, που μοιάζει σα πονεμένη χήρα, και ένας Σταθάκης με το χαμόγελο του πεθαμένου που του άνοιξαν την πόρτα του Παραδείσου.
Διαβάστε ακόμα: