Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Μου είναι συμπαθής ο Βασίλης Λεβέντης. Το εννοώ. Για να είμαι ακριβής, άρχισα να τον συμπαθώ από τότε που εκλέχτηκε βουλευτής. Μέχρι τότε ήταν ένα σκέτο νούμερο. Ο ορισμός του γραφικού. Μία γελοία περίπτωση.

Μπαίνει στη Βουλή ως αρχηγός κόμματος ο μέχρι χθες εκπομπάρχης, και ως πολιτικός δίνει ρεσιτάλ. Ξεκάθαρες κουβέντες. Εφαρμόσιμες προτάσεις. Κριτική με λογική και επιχειρήματα, όχι αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Ένας άλλος Λεβέντης, πράος, συνετός, διαλλακτικός.

Και προχθές ο πρόεδρος Βουλής έριξε την παπαριά. «Ζητώ από τον λαό ένα12-15%».

Η μεγαλύτερη πουστιά του πολιτικού είναι να μιλάει για τον... λαό. Για κάτι εντελώς ανύπαρκτο. Λες και απευθύνονται σ'... έναν. Σ' ένα πρόσωπο. Σ' ένα μέγεθος.

Αδύνατον να συνεννοηθεί ο... λαός για να αποφασίσει τι θα ψηφίσει. Τόσο ποσοστό να δώσω στη ΝΔ, τόσο στην Χρυσή Αυγή, τόσο στο ΚΚΕ, τόσο στο Σύριζα, τόσο στο Ποτάμι. Δεν γίνεται. Ποτέ.

Μαγαζί άνοιξε στην πιάτσα ο Λεβέντης, με το 3-4% που του έδωσε ο... λαός. Κι αυτή είναι η πελατεία του, το 3-4%. Θέλεις μεγαλύτερο ποσοστό; Προσπάθησε να το αυξήσεις. Να κερδίσεις περισσότερους με το παραμύθι σου. Τι σαχλαμάρες είναι αυτές, ότι ζητάω τόσο τα εκατό από τον... λαό! Λες και υπάρχει ένα Ανώτατο Όργανο που δίνει εντολή στο μπούγιο, εσείς ψηφίστε αυτό, εσείς εκείνο, εσείς το άλλο.

Διαβάστε ακόμα:

Ο πιο πετυχημένος πρωθυπουργός είναι ο Τσίπρας