ΠΟΙΟΙ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΚΟΜΠΙΝΑΔΟΡΟΥΣ

Γράφει ο Ισάακ Διαμαντίδης

Με λίγες γνώσεις νομικών, εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς τι εστί ακραία εφαρμογή του νόμου. Θα πει ότι το κράτος, παραβλέποντας την αδυναμία του πολίτη να ανταποκριθεί στις φορολογικές του υποχρεώσεις, του κάνει κατάσχεση στο σπίτι, του συμπεριφέρεται δηλαδή σαν να ήταν ένας συστηματικός κακοπληρωτής που έχει αλλά δεν πληρώνει.

Ακραία εφαρμογή του νόμου είναι επίσης να χάνει ένας άνεργος το σπίτι του, επειδή δεν έχει να πληρώσει το φόρο κληρονομιάς. Κι όμως, το χάνει. Όλη μας η ζωή κινείται πλέον στο πλαίσιο της ακραίας εφαρμογής των νόμων, κάτι που γνωρίζουν οι κυβερνώντες, αλλά αγρόν ηγόρασαν. Όχι, όμως, σε όλες τις περιπτώσεις. Πρόσφατα κατατέθηκε στη Βουλή ρύθμιση που διαγράφει τα πρόστιμα δημοτικών αρχόντων λόγω ...ακραίας εφαρμογής του νόμου, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση.

Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν για καταστρατήγηση της υποχρέωσης για δημοσιοποίηση των εσόδων και δαπανών, κατά τη διεξαγωγή εκλογών για ανάδειξη δημάρχων και δημοτικών συμβούλων, αλλά και για ανάδειξη αιρετών του Β΄ βαθμού Αυτοδιοίκησης. Αφορούν περιπτώσεις, όπως η υπέρβαση των ορίων χρηματοδότησης, η μη εμπρόθεσμη υποβολή στοιχείων, η ελλιπής ή αντικανονική σύνταξη των βιβλίων εσόδων-εξόδων κ.ά. Ασυλία.

Στην αιτιολογική έκθεση, σημειώνεται ότι με την εισαγόμενη διάταξη, διαγράφονται πρόστιμα για παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας, που έχουν επιβληθεί με αποφάσεις των Επιτροπών Ελέγχου Δαπανών και Εκλογικών Παραβάσεων του άρθρου 12 του ν. 3870/2010, τηρουμένων των νόμιμων προϋποθέσεων, «προκειμένου να εξαλειφθούν αδικίες, που προέκυψαν από περιπτώσεις ακραίας εφαρμογής του νόμου». Έτσι λέγεται επί ΣΥΡΙΖΑ η απονομή χάριτος σε όσους παραβίασαν τον εκλογικό νόμο σε ένα πολύ ευαίσθητο σημείο του, στα έξοδα του προεκλογικού αγώνα.

Παλιά η τέχνη εξάλειψης των ανομιών της εν πολλαίς αμαρτίαις περιπίπτουσας Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις σε αγαστή συνεργασία με τις εκάστοτε αντιπολιτεύσεις, σκέπαζαν με νόμο ακόμη και κομπίνες στο χώρο των ΟΤΑ. Μεγάλη δύναμη ο τοπικός παράγων. Κι αν υπάρχει κάτι ακραίο στην εφαρμογή του νόμου, είναι η ανοχή έναντι των κομπιναδόρων της αυτοδιοίκησης.

Διαβάστε ακόμα:

Διεθνής πλέον ο νόμος για το πέσιμο του γέρου