ΔΥΣΚΟΛΗ ΓΕΝΝΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Γράφει η Amodini Κωστάκη

Παλιά μου τέχνη κόσκινο: μετά το διάλειμμα της "αριστερής" κυβέρνησης, με τη μισή, μόλις, ντουζίνα θετικά μέτρα για τους λιγότερο προνομιούχους Ελληνες, τις ατελείωτες γκάφες και ατοπήματα, η Public Issue -που τα έσπασε με την Αυγή και τον ΣΥΡΙΖΑ- μας φέρνει τον Κούλη για σωτήρα και τη ΝΔ για σωσίβια λέμβο.

Προσωπικά μ'ενδιαφέρει το 30% της αδιευκρίνιστης ψήφου και το 51% εκείνων, που δεν θεωρούν κατάλληλους να κυβερνήσουν την χώρα ούτε τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ούτε τη ΝΔ....

H λύση; Αφού ζούμε στην χώρα των ατομιστών, ας κοιτάξει ο καθένας μέσα του και ας τα βρει με την συνείδηση του...

Για μένα η μόνη διέξοδος ήταν και παραμένει σταθερά η αυτο-οργάνωση σε μικρά σχήματα, ομάδες, κοινότητες με κοινό στόχο και αντικείμενο και η αλληλεγγυα δράση μεταξύ τους σε καθημερινή βάση.

Με δεδομένα τα προβλήματα που έχουμε βιώσει στις δομές αλληλεγγύης, η κατάσταση μοιάζει με δύσκολη εγκυμοσύνη, όπου κανείς δεν ξέρει αν θα ζήσει το μωρό ή η μητέρα...

Καταφέραμε να επιβιώσουμε τα τελευταία 4-5 χρόνια μέσα στις αλληλέγγυες δομές και αυτό είναι ήδη επίτευγμα. Κατόρθωμα.

Ομως το καινούργιο δεν έχει γεννηθεί ακόμη, είναι σε εμβρυακή κατάσταση.

Καλούμαστε περισσότερο από ποτέ να φερθούμε στους εαυτούς μας και ο ένας στον άλλο όπως μια καλή μαμή σε μια δύσκολη γέννα...

Διαβάστε ακόμα:

Το τυρί στη φάκα που δεν βλέπει ο λαός