ΑΡΧΟΛΙΠΑΡΟΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΡΧΙΔΗΣ

του Ανειδίκευτου Συνεργάτη

Όταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης αποκάλεσε τον Γιώργο Παπανδρέου αρχολίπαρο και τον Αντώνη Σαμαρά σπουδαρχίδη έπεσαν πάνω του να τον φάνε. Λίγοι γνώριζαν τη σημασία των λέξεων. Ότι αρχολίπαρος είναι ο υπερβολικά φιλόδοξος και σπουδαρχίδης αυτός που πατά επί πτωμάτων για να ανέβει: «Αν τα παιδιά της Βοστώνης, ο κ. Παπανδρέου πάψει να φαντάζει ως αρχολίπαρος και ο κ. Σαμαράς ως σπουδαρχίδης, ο τόπος θα δει προκοπή», ήταν η φράση που άναψε φωτιές.

Για τις δύο αυτές λέξεις έγινε τρικούβερτος καβγάς παλαιότερα στη Βουλή ανάμεσα στον τότε προεδρεύοντα Παναγιώτη Κρητικό και τον τότε βουλευτή της ΝΔ και μετέπειτα της ΔΗΑΝΑ Στρατή Στρατήγη. Το περιστατικό εξιστόρησε πολύ γλαφυρά ο ίδιος ο κ.Στρατήγης, πρόεδρος και του «Αθήνα 2004» πριν από τη Γ.Αγγελοπούλου, εξηγώντας ότι σήμερα οι χαρακτηρισμοί αρχολίπαρος και σπουδαρχίδης κολλάνε στον Βύρωνα Πολύδωρα.

«Ενα από τα διασκεδαστικότερα στιγμιότυπα της θητείας μου ως βουλευτού Επικρατείας αρχικά της Ν.Δ. και από το 1985 έως το 1989 της ΔΗΑΝΑ, ήταν μια παρέμβασή μου από τα έδρανα, επ’ ευκαιρία μιας επερωτήσεώς μας το 1987 για το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ με παρόντα τον υπουργό, αείμνηστο Στάθη Αλεξανδρή. Συνοδευόταν από αξιωματικό του Λιμενικού Σώματος που είχε τότε προαχθεί σε υψηλή θέση στην ιεραρχία. Τον είχα γνωρίσει κατά τη θητεία μου ως γεν. γραμματεύς του ΥΕΝ, στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητος μετά την πτώση της δικτατορίας τον Ιούλιο του 1974. Είχε εμφανισθεί τότε καταγγέλλοντάς μου «αριστερούς» συναδέλφους του. Τον απέπεμψα και έμαθα αργότερα ότι ήταν ο επί επταετίας πράκτορας της ΚΥΠ στο υπουργείο. Θερμός πλέον, πριν από το 1981, υποστηρικτής του ανερχομένου τότε ΠΑΣΟΚ είχε ευνοηθεί αναλόγως. Απευθυνόμενος στον υπουργό του επεσήμανα το ποιόν του και τον χαρακτήρισα «αρχολίπαρο» και «σπουδαρχίδη». Προήδρευε εκείνη την ημέρα ο βουλευτής Λακωνίας, εκτοτε φίλος μου Παναγιώτης Κρητικός, ο οποίος με διέκοψε και μου ζήτησε να ανακαλέσω. Του εξήγησα ότι οι χαρακτηρισμοί αυτοί ήταν δόκιμες λέξεις της αρχαίας ελληνικής που συναντώνται σε λόγους ρητόρων αλλά τακτικά σε κωμωδίες του Αριστοφάνους. «Αρχολίπαρος» ήταν ο γλείφων την εξουσία από το ρήμα «λιπαίνω», αλείφω με λίπος και «σπουδαρχίδης» αυτός που σπεύδει, να καταλάβει «αρχίδιον». Επί τω ακούσματι της λέξεως, οργισμένος πλέον ο πρόεδρος με απειλεί με εκδίωξη από την αίθουσα. Ψύχραιμος του εξηγώ ότι «αρχίδιον» δεν είναι αυτό που νόμιζε αλλά κατάληψη μικρής αρχής, μικρής εξουσίας. (Σελίδες 186 η πρώτη και 185 η δεύτερη στο τρίτομο «Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης» του Σκαρλάτου Δ. Βυζαντίου, 1831»). Βρίθει η πολιτική μας από το είδος. Η πιο πρόσφατη περίπτωση «αρχολίπαρου» και «σπουδαρχίδη» είναι αυτή του Βύρωνα Πολύδωρα που θέλησε να γίνει πρόεδρος του ΕΣΡ».

Στρατής Ε. Στρατήγης - Επ. δικηγόρος Δ.Ν., τ. βουλευτής Επικρατείας

Διαβάστε ακόμα:

Μάθανε ότι πηδιόμαστε, πλακώσανε κι οι Αλβανοί