ΜΕ ΤΣΙΠΡΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΧΩΡΙΟ

Δεν έχει καμία δουλειά ο Τσίπρας να ασχολείται με το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Δεν έχει καμία υποχρέωση το κράτος στον Παναθηναϊκό, και στην κάθε ποδοσφαιρική και αθλητική εταιρεία. Αν αυτές οι κουβέντες θεωρούνται αντιλαικές, αντιπαναθηναϊκές, τότε στην Ελλάδα δεν έχουμε ξεκολλήσει από τον περασμένο αιώνα.

Γιατί ο ίδιος ο Τσίπρας πήρε... πρωτοβουλίες να ξεκινήσει τη διαδικασία να αποκτήσει γήπεδο η ανώνυμη εταιρεία Παναθηναϊκός; Για να πουλήσει μούρη. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι προσωπικό, ότι έχουμε έναν παλαιοκομματικό πρωθυπουργό. Το πρόβλημα είναι ότι πολιτικά, κοινωνικά, είμαστε από χωριό. Δεν ξέρουμε που βρισκόμαστε.

Να ξεκαθαρίσουμε. Το ποδόσφαιρο είναι θέαμα. Όχι αθλητισμός. Δεν κάνουν αθλητισμό οι θεατές, οι οπαδοί, οι φίλοι του ποδοσφαίρου. Ούτε οι ποδοσφαιριστές. Το επάγγελμά τους είναι το ποδόσφαιρο, το οποίο να το ξαναπούμε, δεν είναι αθλητισμός. Είναι παιχνίδι.

Όσοι δεν γνωρίζουν γράμματα, να μάθουν. Ο ορισμός της πλάνης είναι να πεις ότι ο οπαδισμός, η ποδοσφαιροφιλία έστω, οδηγεί στον... αθλητισμό. Καμία σχέση. Κι ακριβώς επειδή δεν ξέρουν τι τους γίνεται, και τα μήντια και ο έρμος ο κοσμάκης, γι’ αυτό παίζει μπάλα ο Τσίπρας.

Έστω, όμως, ότι ο παραμύθι σκορδαλιά αριστερός Τσίπρας θεωρεί ότι είναι αθλητισμός το προϊόν που παράγει η εμπορική εταιρία Παναθηναϊκός, και η κάθε ΠΑΕ. Με ποιά λογική δείχνει κρατικό ενδιαφέρον σ’ αυτήν κι όχι σε μια άλλη ΠΑΕ.

Το κράτος οφείλει να βοηθάει, με κανόνες βέβαια και προς όφελος της εθνικής οικονομίας, την ποδοσφαιρική π.χ. βιομηχανία και την κινηματογραφική, οι οποίες στην Ελλάδα είναι σε επίπεδο γλάστρας. Και την γεωργία να βοηθάει, την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, τα πάντα όλα. Άλλο αυτό.

Διαβάστε ακόμα:

Ο ΑΝΕΜΟΣΤΡΟΒΙΛΟΣ «ΑΛ»