ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΕ ΑΥΛΗ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟ ΤΗΣ

Με μια αόριστη δήλωση, που στην ουσία στηρίζει την κίνηση Τραμπ να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, αντέδρασε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, δημιουργώντας ερωτηματικά στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο, από τον οποίο υποτίθεται ότι προσδοκά επενδύσεις και συμμαχίες στην ακραία ρητορική του Έρντοαν. Προσθέτοντας και τη χτεσινή πεζοδρομιακή επίθεση του υπουργού Δικαιοσύνης στους δικαστές συλλήβδην, ο θίασος της ελληνικής ηγεσίας μπορεί να περιγραφεί ως εξής:

Πρόεδρος Δημοκρατίας ο άνθρωπος που κάθεται μαζεμένος στη γωνίτσα του καναπέ, αφήνοντας τη στάση της εξουσίας στον προσκαλεσμένο του που τον προσβάλλει, μέσα στο ελληνικό προεδρικό μέγαρο. Κι όταν ο Κασιδιάρης βάραγε την Κανέλλη μπροστά του, στην τηλεόραση, στη γωνίτσα του έκατσε.

Πρωθυπουργός, ο άνθρωπος που είναι απών και μακριά από τους κατοίκους σε κάθε καταστροφή που πλήττει τη χώρα, είτε είναι σεισμοί, πυρκαγιές, πλημμύρες. Ο χτεσινός πολιτικός που χωρίς ιδεολογικό έρμα συμβουλεύει ξένους σοσιαλιστές ηγέτες για τη στάση που πρέπει να κρατήσουν στην πολιτική τους! Τον Σούλτς για παράδειγμα.

Υπουργός Άμυνας, ο άνθρωπος που δεν ελέγχει πολιτικά ποιος πουλάει όπλα και πού από τα ελληνικά αποθέματα, ενώ βρίσκεται κάθε λίγο με την πλάτη στον τοίχο για πράξεις που δεν ταιριάζουν με το αξίωμά του. Ο άνθρωπος, που με τον αμετροεπή λόγο του βάζει σε δοκιμασία τις σχέσεις της χώρας με τους γείτονες.

Υπουργός Εξωτερικών, ο άνθρωπος που καλεί και χαμογελάει με όλους τους γείτονες ομολόγους του, που είτε με την πολιτική τους είτε με τις δηλώσεις τους ορθώνουν πάγιες και νέες διεκδικήσεις από την Ελλάδα. Ο άνθρωπος, που βάζει όλα τα θέματα στο τραπέζι για διάλογο!

Υπουργός Οικονομικών, ο άνθρωπος που δεν ασκεί την ελληνική οικονομική πολιτική, αλλά την πολιτική που του επιβάλουν οι ξένοι συνομιλητές του. Με επενδύσεις έξω από τη χώρα...

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ του άρθρου του Γ. Παπαδόπουλου - Τετράδη στο liberal.gr